Welke factoren beïnvloeden een elektrolyten-onbalans?

Elektrolyten zijn elektrisch geladen moleculen die verschillende functies in het lichaam dienen. Sommige veel voorkomende elektrolyten, zoals kalium, natrium en calcium, spelen een belangrijke rol bij zenuwgeleiding, spiercontractie en hartritme. Elektrolytniveaus zijn ook belangrijk bij het handhaven van de vochtbalans van het lichaam. Verschillende aandoeningen kunnen een verstoord elektrolytenevenwicht veroorzaken.

Nierziekten

De nieren zijn de organen die het meest betrokken zijn bij het onderhouden van de juiste vocht- en elektrolytenbalans. Volgens "The Merck Manual of Medical Information" filteren de nieren elektrolyten uit het bloed, waardoor overtollige hoeveelheden van deze moleculen worden uitgescheiden en andere nodig worden geabsorbeerd. De nieren scheiden ook overtollig vocht af. Nierbeschadiging, die kan worden veroorzaakt door een infectie, ontsteking of trauma, voorkomt dat deze organen de juiste elektrolytconcentratie in het bloed behouden. Dit kan ernstige medische problemen veroorzaken, met ofwel te hoge of te lage elektrolytniveaus.

Uitdroging

Uitdroging kan de elektrolytniveaus beïnvloeden. Vooral natriumniveau kan nadelig worden beïnvloed. Gastro-enteritis, of de buikgriep, kan leiden tot uitdroging en hyponatriëmie, of lage natriumspiegels in het bloed, wanneer het lichaam tijdens deze ziekte te veel van dit elektrolyt verliest. Verminderde inname van vloeistoffen kan leiden tot uitdroging en hoge natriumgehaltes, omdat de concentratie van deze elektrolyt toeneemt in afwezigheid van water. Uitdroging door blootstelling aan hitte en hoge temperaturen kan het niveau van elektrolyten verlagen, die verloren gaan door zweet.

Bijnierproblemen

De bijnieren, een paar driehoekige klieren boven op elke nier, scheiden hormonen af in de stressreactie van het lichaam, seksuele ontwikkeling en vochtbalans. Het belangrijkste adrenale hormoon dat betrokken is bij de elektrolytenbalans is aldosteron. Volgens Lab Tests Online stimuleert aldosteron de nieren om natrium vast te houden en kalium uit te scheiden. Hoge niveaus van aldosteron kunnen leiden tot verhoogde natriumspiegels en verhoogd kaliumverlies in de urine. Aandoeningen zoals de ziekte van Addison, die onderproductie van aldosteron veroorzaakt, kunnen leiden tot een laag natrium- en hoog kaliumgehalte.

Geneesmiddelen

Bepaalde geneesmiddelen kunnen de elektrolytenconcentraties beïnvloeden. Diuretica, gebruikt om hoge bloeddruk te beheersen, werken door de uitscheiding van natrium en water in de urine te verhogen. Volgens MayoClinic.com kunnen sommige diuretica ook het kaliumgehalte in de bloedbaan verlagen. Dit kan constipatie, spierkrampen, zwakte en abnormale hartritmes of aritmieën veroorzaken. Andere geneesmiddelen, zoals geneesmiddelen tegen hoest, orale anticonceptiva en steroïden, kunnen de natriumspiegels beïnvloeden. Het innemen van grote hoeveelheden van bepaalde maagzuurremmers kan de chlorideniveaus beïnvloeden.