Milieuproblemen met plastic zakken

Plastic zakken bieden een handige manier om goederen te vervoeren. De tassen kunnen opnieuw worden gebruikt om spullen te vervoeren, maar de meeste keren worden de dunne plastic zakken op stortplaatsen gegooid of worden ze verbrand met huishoudelijk afval. Er wordt af en toe een zak gevonden die op de snelwegen of in velden blaast. Sommige zwerfzakken hangen aan bomen. Slechts een fractie van de tassen die elk jaar worden geproduceerd, worden gerecycled volgens Californians Against Waste.

Problemen met stortplaatsen

Recyclingopties voor plastic zakken zijn beperkt. Hoewel het mogelijk is om zakken gemaakt van polyethyleen te recyclen in nieuwe zakken, composiethout of buitenafzettingen of afvoerleidingen, verplichten recyclageprocessen het exclusieve gebruik van droge, schone en lege zakken. Elke zak die aan voedsel wordt blootgesteld, kan niet worden gerecycled. Dit beperkt de levensvatbaarheid van het recyclen van plastic zakken. Dit zorgt ook voor volumes van stortplaatsen. Op de stortplaats geplaatste zakken interfereren met "vochtverdeling en percolaatstroom binnen het gestorte afval", aldus het Department of Natural Resources van Wisconsin.

Waterwegvervuiling

De Marine Conservation Society van het Verenigd Koninkrijk stelt dat plastic zakken 450 liter nodig hebben tot 1000 jaar te ontbinden in de omgeving. Plastic zakken in water breken nooit volledig af, volgens de Sierra Club. Een aan water blootgestelde zak verandert in een plastic stof bestaande uit polychloorbifenylen, ook wel bekend als PCB's, een bekend bio-toxine. Deze toxine komt de voedselketen binnen die uiteindelijk de menselijke consumptie omvat van dieren en planten die zijn blootgesteld aan de PCB's.

Recyclingproblemen

Hoewel plastic zakken, soms filmzakken genoemd, gefabriceerd en geëtiketteerd als nr. 2 en nr. 4 polyethyleen kan theoretisch worden gerecycled, de problemen die aan het proces zijn verbonden, zorgen ervoor dat er maar weinig worden gerecycled. De benodigde hoeveelheid voor economische haalbaarheid is hoog. Het Virginia Department of Environmental Quality stelt de haalbaarheid op bijna 40.000 pond. De meeste singles-stream-recyclage-installaties weigeren zakken met ander verzameld afval te sorteren vanwege problemen met machine-storingen bij het verwerken van zakken en de moeilijkheid om de foliezakjes te sorteren.

Doodlopende dierenzakken

Drijvende plastic zakken op stortplaatsen gegooid of in het milieu worden geloosd, komen oceanen, zijrivieren en rivieren binnen, waar dieren de watergedragen plastic pellets als voedsel binnenkrijgen. Zeeschildpadden, die op kwallen jagen, verwarren de zakken met de vissen, volgens het Marine Debris Program van de NOAA National Ocean Service. Tassen raken gewikkeld rond vogels en schildpadden en wurgen het dier terwijl het groeit. Zeevogels verzamelen de zakkorrels als voedsel voor pasgeboren vogels en het plastic breekt de organen van de babyvogels.

Prullenbakvelden en overstromingen

Plastic zakken veroorzaken ook overstromingsproblemen. Het Department of Natural Resources van Wisconsin stelt dat de zakken goten en rioolroosters verstoppen, wat leidt tot overstromingen. Tassen en kunststoffen die door de riolen filteren en uiteindelijk de oceaan bereiken, dragen bij aan afvalvelden. Het Marine Debris Program van de NOAA National Ocean Service bevestigde het bestaan van de Great Pacific Garbage Patch, een vuilnisgebied dat voornamelijk bestaat uit plastic afval, inclusief plastic zakken en hars die wordt gemaakt terwijl de zakken in stukken uiteenvallen. Oceaandieren absorberen de gifstoffen en nemen de pellets op uit het prullenbakveld.

, , ] ]