Hoe werkt een spirometer?

Basisbeschrijving

Een spirometer meet de longcapaciteit en andere ademhalingsvoorwaarden. Volgens de Mayo Clinic wordt een spirometrietest vaak gebruikt in een spreekkamer of ziekenhuis als hulpmiddel bij het meten van de ernst van chronische obstructieve longziekte (COPD), astma en andere aandoeningen die de ademhaling van een patiënt beïnvloeden.

Specificaties van een Spirometer

De American Lung Association stelt dat wanneer een spirometrietest wordt uitgevoerd, de patiënt wordt gevraagd om in een buis te ademen die aan de spirometer is bevestigd. De spirometer meet de snelheid waarmee de lucht wordt geïnhaleerd en uitgeademd, evenals de longcapaciteit. De typische spirometermeting wordt "geforceerd expiratoir volume in één seconde" genoemd, gewoonlijk aangeduid als FEV1, waarbij de expiratoire waarde verwijst naar de uitademing. Volgens het National Heart, Lung and Blood Institute, registreert de spirometer ook de totale hoeveelheid uitademing in een meting die de 'geforceerde vitale capaciteit' of FVC wordt genoemd.

Gegevens verzameld

De spirometer leest de gegevens van de FEV1 en de FVC en compileert deze in een grafiek, die vervolgens de patiëntresultaten vergelijkt met gemiddelde gezonde longcapaciteitsgegevens. Na het lezen van de grafiek kan de arts de omvang van de longbeschadiging van de patiënt bepalen als een percentiel van de capaciteit.

Ander gebruik

Patiënten die een stresstest ondergaan, kunnen voor en na de oefening een spirometertest ondergaan periode om het effect van lichaamsbeweging op de longen te meten. In dit geval geeft de spirometer beide metingen op dezelfde grafiek weer, zodat de arts gemakkelijk ademhalingsproblemen (zoals astma) kan opsporen die worden veroorzaakt door lichamelijke inspanning. Evenzo zal een arts onder bepaalde omstandigheden één spirometrietest uitvoeren en vervolgens een geïnhaleerde medicatie (een bronchodilatator genoemd) toedienen om de longen te openen voordat een andere spirometrie wordt uitgevoerd om de effectiviteit van de medicatie te meten bij het verbeteren van de luchtstroom.