Heeft natriumverbruik invloed op aldosteron?

Natrium is een essentieel mineraal dat wordt aangetroffen in al uw cellen en in de vloeistoffen die uw cellen en weefsels baden. Hoewel een beetje natrium nodig is voor een goede gezondheid, wordt een overmatige inname van natrium, voornamelijk als zout, geassocieerd met hoge bloeddruk en andere gezondheidsproblemen. Je lichaam heeft mechanismen om een ​​optimaal natriumgehalte in je bloedbaan te behouden. Aldosteron, een hormoon dat door uw bijnieren wordt afgegeven als reactie op bloednatriumconcentraties, kan worden beïnvloed door natriumverbruik.

Natriumfuncties

Natrium's primaire functie in uw lichaam is het reguleren van de vochtbalans. In zijn boek "Gezond blijven met voeding - De complete gids voor voeding en voedingsgeneeskunde", vat Dr. Elson Haas bondig de rol van natrium in vloeistofbeheer samen, wanneer hij zegt: "Waar natrium gaat, gaat water." Over het algemeen geldt: hoe meer natrium natrium dat u in uw weefsels heeft, hoe meer water u moet vasthouden om de juiste natriumconcentraties te behouden. Naast het belang ervan in vochtbalans, helpt natrium de zuur-base balans in je weefsels moduleren, en het verplaatsen van natriumionen door celmembranen helpt de impulsen genereren die je zenuwen en spieren laten functioneren.

Natrium-regulatie

Natriumconcentraties in uw weefsels worden geregeld door verschillende mechanismen. Door hormonen af ​​te geven als reactie op variaties in de bloeddruk, controleren uw nieren de natriumspiegels in uw bloed streng. Bovendien sturen gespecialiseerde rekreceptoren in de wanden van uw bloedvaten signalen naar uw hersenen over uw serum natriumconcentratie, bloedvolume en bloeddruk. Je brein interpreteert deze signalen en stuurt berichten naar je bijnieren, die vervolgens hun afgifte van hormonen - epinephrine, norepinephrine en aldosteron - wijzigen die je hartslag, bloedvatdiameter en nierfunctie regelen. Als u meer natrium binnenkrijgt, werken deze mechanismen om uw lichaam terug te brengen naar een normale balans.

Aldosteron

Aldosteron, een hormoon dat wordt uitgescheiden door de buitenste laag van uw bijnieren, stimuleert uw nieren om meer natrium en water, terwijl tegelijkertijd meer kalium vrijkomt. De uitscheiding van aldosteron wordt verhoogd door verschillende mechanismen, waaronder verminderde bloedtoevoer naar uw nieren, hoge serumkaliumconcentraties, verhoogde zuurgraad van uw bloed en dalende bloeddruk. Daarentegen neemt de aldosteronsecretie af naarmate de bloedstroom in de nier stijgt, de serumkaliumspiegel daalt en het bloedvolume toeneemt. Serumnatriumconcentraties beïnvloeden ook de aldosteronproductie. Een studie gepubliceerd in het nummer "Endocrinology" van april 1985 toonde aan dat verhoogde natriumspiegels in het serum - een direct gevolg van toegenomen natriumconsumptie - de aldosteronsecretie verminderen.

Gecompliceerde interacties

Aldosteronsecretie wordt beïnvloed door een complex samenspel van verschillende factoren. Dalende bloeddruk, verhoogde kaliumspiegels, hogere zuurgraad in het bloed en verlaagde serum natriumconcentraties leiden tot de afgifte van aldosteron uit uw bijnieren. Omgekeerd remmen verhoogde bloeddruk, lage kaliumspiegels en hoge natriumspiegels de aldosteronsecretie. Als u overtollig zout gebruikt, verminderen uw bijnieren hun productie van aldosteron, waardoor uw nieren meer natrium uitscheiden. Er zijn geen aanbevolen hoeveelheden voor natrium, omdat het overal verkrijgbaar is in voedingsmiddelen. Het natriumgehalte in de voeding is zelfs problematischer dan te weinig natrium. De American Heart Association beveelt aan om dagelijks minder dan 1.500 mg natrium te consumeren, net iets meer dan een halve theelepel tafelzout.