Normale pulsoximetrie

Pulsoximetrie is een techniek die een speciaal apparaat gebruikt om het zuurstoftransporterend vermogen van een component in uw rode bloedcellen, hemoglobine genaamd, te meten. Normale pulsoximetrie-uitlezingen geven meestal zuurstofniveaus aan dichtbij het maximale draagvermogen, terwijl abnormale waarden zuurstofniveaus kunnen aangeven die laag genoeg zijn om levensbedreigende gezondheidscomplicaties te veroorzaken.

Bloedzuurstof begrijpen

Hemoglobine is een bloedbestanddeel dat bevat een combinatie van ijzer- en aminozuurketens genaamd polypeptiden, volgens de Universiteit van Texas Medical Branch (UTMB). Wanneer u ademt, verzamelt het ijzer in hemoglobine zuurstof en transporteert het door uw bloedbaan en lichaamsweefsels. Ongeveer 97 procent van de zuurstof in uw lichaam wordt getransporteerd door hemoglobine, UTMB-rapporten.

Pulsoximetrie begrijpen

Een pulsoximeter, formeel bekend als een transcutane pulsoximeter, maakt gebruik van light-emitting diodes om infrarood door te geven en rood licht door je lichaamsweefsel op elk punt waar een puls kan worden gevonden, legt UTMB uit. Sensoren op de pulsoxymeter meten vervolgens elk licht dat niet door uw weefsel wordt geabsorbeerd en het apparaat gebruikt deze metingen om te berekenen hoeveel van uw hemoglobine zuurstof bevat. Doorgaans vindt een oxymetrieaflezing plaats over een reeks pulsen of hartslagen.

Normale bevindingen

Als 97 procent van uw hemoglobine zuurstof bevat, heeft uw bloedzuurstofverzadiging de maximale capaciteit, meldt UTMB. Normale resultaten bij een pulsoximetrie-meetbereik tussen 96 en 100 procent van deze maximale waarde. Als uw polsoxymetriemetingen lager zijn dan 90 procent van het maximum, komt u in een klinische toestand met de naam ademhalingsinsufficiëntie, gekenmerkt door onvoldoende zuurstoftoevoer naar uw vitale organen en lichaamsweefsel.

Resultaat Factoren

Een aantal factoren kan verminder de nauwkeurigheid van uw pulsoximetrie-resultaten, verklaart Merck-handleidingen. Deze omvatten het dragen van nagellak tijdens het testen, hebben een donkere huid en hebben medische aandoeningen, zoals hypotensie, sterk ingesnoerde bloedvaten en een onregelmatige hartslag. In sommige gevallen kan het lezen van een pulsoximetrie per abuis bepaalde typen hemoglobine bevatten, zoals methemoglobine, die geen zuurstof bevatten en daardoor de schattingen van uw bloedzuurstofniveaus verkeerd verhogen.

Aanvullende overwegingen

UTMB meldt een aantal aanvullende factoren die uw normale pulsoximetrie-resultaten kunnen veranderen. Deze omvatten lichaamsbewegingen tijdens het testen, de aanwezigheid van fel licht in de directe omgeving, de aanwezigheid van abnormaal hemoglobine in uw bloedbaan, pulsoximeterfalen, recente blootstelling aan koolmonoxide en abnormale hoeveelheden koolstofdioxide in uw bloedbaan. Een enkele pulsoximetrieaflezing kan ook misleidend zijn als er tijdelijke veranderingen in uw bloedzuurstof worden geregistreerd die niet overeenkomen met uw werkelijke dagelijkse zuurstofniveau. Om mogelijke fouten op dit gebied te verhelpen, plaatsen professionals in de gezondheidszorg uw resultaten van pulsoximetrie meestal in de context van andere informatie over uw huidige gezondheidstoestand.