De geschiedenis van Ampalaya

Ampalaya is Filippijns voor bittere meloen, of bittere pompoen of bittere komkommer. De wetenschappelijke naam is Momordia charantia. Het wordt ook gevonden in China, Japan, Indonesië, Vietnam en India. Het is een groenachtige, langwerpige vrucht die groeit op wijnstokken tot ongeveer 20 centimeter lang, met taps toelopende uiteinden. Zuur van smaak, het heeft vele culinaire en medicinale toepassingen in Azië en delen van Zuid-Amerika en het Caribisch gebied. De oorsprong is onbekend.

De Filippijnse Ampalaya

Filipijnse honderdjarigen zullen zich herinneren dat ze als kinderen gedwongen waren om Ampalaya te eten met ei gebakken. Ze zullen zich ook herinneren dat ze "beef ampalaya" zagen op de menukaarten van oude en nieuwe Chinese restaurants, en de bittere smaak in het oude Ilocano mixed-vegetable gerecht genaamd "pinakbet." Al deze gerechten geven aan dat ampalaya in de Filippijnen op zijn minst een eeuwenoude, zelfs als de eerste Filipijns-gedocumenteerde informatie over deze vrucht als gezondheidsvoordelen heeft is pas in de jaren 1940.

Geschiedenis

Hoewel de oorsprong onbekend is, de vele en wijdverspreide culinaire en medicinale toepassingen van ampalaya onder zoveel landen leidt men tot de overtuiging dat ampalaya en zijn toepassingen al vele eeuwen bestaan. Deze keukens waren waarschijnlijk onderdeel van het dieet van oude culturen van veel tropische landen waar deze vruchten waarschijnlijk al eeuwenlang groeien. Zelfs als veel van de medicinale waarden van ampalaya niet wetenschappelijk zijn bewezen, is dit gebruik waarschijnlijk al eeuwen aan de gang.

Culinair gebruik van Ampalaya

Naast Filipijns is ampalaya in veel andere Aziatische keukens. In China wordt het gebruikt voor roerbakgerechten, soepen en in thee. In Indonesië wordt het geroerbakt met kokosmelk. In Vietnam hebben ze bittere meloen soep. In India en Nepal wordt het gecurryed of gevuld met specerijen voordat het in olie wordt gebakken. In Pakistan wordt ampalaya gebakken met uien. Hoewel ze niet in veel Japanse menu's voorkomen, eten Okinawans er veel van, wat vermoedelijk goed is voor hun langere levensduur.

Extra dieet vs. Diabetes

Hoewel ampalaya lang een traditionele Aziatische geneeskunde is, is de medicinale waarde geconcentreerd op het gebruik tegen diabetes. Een Indiase studie bewijst dat ampalaya de gevoeligheid voor insuline verhoogt en in 2007 zei de Filippijnse gezondheidsafdeling dat ampalaya de bloedsuikerspiegel kan verlagen. Beide landen produceren ampalaya-capsules en exporteren ze naar vele landen, waaronder de Verenigde Staten. Het moet echter nog wetenschappelijk worden bewezen om diabetes te genezen, heeft geen standaarddosering en kan allergieën veroorzaken.

Andere medicinale toepassingen en mythen

Wetenschappelijke studies zijn ook uitgevoerd op ampalaya als een mogelijke remedie tegen kanker en HIV. Het is nuttig gebleken bij het behandelen van malaria en is bekend, zoals het meeste bittere voedsel, om de spijsvertering te stimuleren en obstipatie te verlichten. De bladeren worden ook gebruikt als geneesmiddel voor wonden, voor hoest, ter bestrijding van de steriliteit bij vrouwen, als parapine en antipyreticum. Echter, als een remedie voor sommige van deze en enkele anderen (zoals glaucoom, onvruchtbaarheid en herpes), staat het gebruik van ampalaya onbewezen.

, , ] ]