Antibiotica om te behandelen Prostatitis

Prostatitis is een veel voorkomende aandoening die wordt gedefinieerd door de American Academy of Family Medicine (AAFP), als een breed spectrum van aandoeningen gaande van acute bacteriële infectie tot chronische pijnsyndromen, die allemaal een ontsteking van de prostaatklier omvatten. Veel voorkomende symptomen van prostatitis zijn verhoogde urinefrequentie, pijn in de liesstreek en pijn tijdens het urineren. Behandelingsopties voor bacteriële prostatitis omvatten verschillende soorten antibiotica.

Trimethoprim-sulfamethoxazole

Trimethoprim-sulfamethoxazol (TMP-SMX) is het meest gebruikte antibioticum als eerstelijnsmiddel bij de behandeling van prostatitis. De duur van de therapie varieert van twee tot vier weken, afhankelijk van het type prostaatontsteking dat wordt behandeld. De AAFP geeft aan dat TMP-SMX tot 71 procent van de patiënten geneest die antibiotica nodig hebben.

Volgens Drugs.com omvatten de bijwerkingen van TMP-SMX verlies van eetlust, diarree, misselijkheid en braken. Mensen die allergisch zijn voor sulfamedrugs mogen dit medicijn niet krijgen.

Fluoroquinolonen

Een klasse van zeer effectieve antibiotica, fluoroquinolonen zijn onder andere ofloxacine, norfloxacine en ciprofloxacine. Ze worden het meest gebruikt voor patiënten die TMP-SMX niet adequaat verbeteren of reageren op behandeling. Duur van de behandeling kan van vier weken tot zes maanden duren, afhankelijk van het type prostatitis.

Fluoroquinolonen hebben meer ernstige bijwerkingen dan TMP-SMX. De meest gemelde bijwerking is maagdarmklachten; tendinitis en peesruptuur zijn de meest ernstige gevolgen.

In juli 2008 heeft de Amerikaanse Food and Drug Administration van fluoroquinolon-geneesmiddelenfabrikanten verlangd dat zij een waarschuwing in hun medicatiegidsen opnemen waarin tendinitis en peesruptuur worden vermeld als ernstige bijwerkingen om te bekijken uit voor. Ze adviseerden artsen om patiënten voor te lichten over de symptomen waaronder peespijn, zwelling en ontsteking. Patiënten moeten stoppen met het gebruik van het antibioticum als deze symptomen worden opgemerkt, vermijd elke oefening met de betreffende pees en rapporteer onmiddellijk aan hun zorgverlener.

Tetracyclines

Een andere klasse antibioticum die wordt gebruikt bij de behandeling van prostatitis is tetracyclines, waarbij doxycycline het meest wordt voorgeschreven. De duur van de behandeling varieert meestal van twee tot vier weken. Vaak voorkomende bijwerkingen van deze medicijnen zijn verkleuring van de tanden en een branderig gevoel in de keel.

Volgens Drugs.com mogen kinderen jonger dan 8 jaar geen tetracyclines krijgen, omdat ze permanente geelverkleuring of vergrijzing kunnen veroorzaken. de tanden. Patiënten moeten zorgvuldig het gebruik van verlopen doxycycline vermijden, omdat dit mogelijke schade aan de nieren kan veroorzaken.

, , ] ]