Mogelijke complicaties van hepatitis C

Chronische hepatitis C sluipt langzaam op u af, wat het bijzonder gevaarlijk maakt. Hepatitis C-virus, of HCV, infectie blijft meestal minstens tien jaar bestaan ​​zonder leverspecifieke symptomen te veroorzaken. Tijdens deze "stille" periode van de ziekte wordt HCV echter gestaag aangetast en uw lever beschadigd. In het kielzog van deze schade hoopt zich littekenweefsel op in je lever dat uiteindelijk kan leiden tot complicaties zoals cirrose, leverfalen en leverkanker. Immuunsysteemafwijkingen kunnen zich ook ontwikkelen, wat kan leiden tot ziekten buiten uw lever.

Hoewel hepatitis C-complicaties ernstig zijn, zijn ze niet onvermijdelijk. Het verwijderen van HCV uit uw lichaam met antivirale behandeling vermindert het risico op alle langdurige complicaties van hepatitis C.

Cirrose

Maar liefst één op de vijf mensen met onbehandelde hepatitis C zal uiteindelijk cirrose ontwikkelen binnen 20 tot 30 jaar, volgens de Centers for Disease Control and Prevention. Met cirrose vervormt littekenvorming door HCV-infectie normaal glad leverweefsel tot cobblestone-achtige knobbeltjes. Het zwaar beschadigde weefsel vertraagt ​​de bloedstroom door de lever, waardoor er een back-up ontstaat in de aderen van het spijsverteringsstelsel. De meeste mensen met een vroege cirrose hebben alleen vage symptomen, zoals vermoeidheid, een slechte eetlust of lichte pijn in de rechter bovenbuik - en sommige mensen zijn symptoomvrij. Symptomen blijven vaak schaars omdat de lever ondanks de schade die het heeft aangericht, de behoeften van het lichaam bij kunnen houden.

Leverfalen

Zodra cirrose zich ontwikkelt, wordt het beloop van onbehandelde hepatitis C een glibberige helling. Naarmate het littekenweefsel zich blijft ophopen, kan de leverfunctie uiteindelijk dalen tot het punt van leverfalen. Deze overgang veroorzaakt onveranderlijk ernstige en vaak invaliderende leverspecifieke tekenen en symptomen, zoals:

geelachtige kleuring van de huid en het wit van de ogen - verminderd urineren en zwelling van de voeten en benen - accumulatie van vocht in de buik - afleveringen van bloed braken - afnemende mentale functie of persoonlijkheidsveranderingen - tremoren en slechte coördinatie

HCV-gerelateerde cirrose met leverfalen is zeer ernstig en gespecialiseerde medische zorg is nodig. Antivirale behandeling kan nog steeds mogelijk zijn, maar evaluatie voor een levertransplantatie wordt ook meestal aanbevolen.

Leverkanker

HCV is een kankerverwekkend virus. Wanneer u HCV heeft, is uw risico op leverkanker bijna 12 keer groter dan voor mensen die niet zijn geïnfecteerd, volgens het National Carcinogenics-rapport van het National Toxicology-programma, dertiende editie. In feite stelt het National Cancer Institute dat HCV de belangrijkste oorzaak is van leverkanker in de VS Leverkanker komt het meest voor bij mensen met cirrose. Andere factoren die uw risico op leverkanker met hepatitis C verhogen zijn: -

zwaar drinken - roken - infectie met HIV of het hepatitis B-virus - overtollig vet - ijzer in de lever

Andere complicaties

Hoewel HCV voornamelijk uw lever infecteert en beschadigt, kunnen complicerende aandoeningen ook van invloed zijn op andere organen en lichaamssystemen. Veel van deze aandoeningen ontwikkelen zich door gespecialiseerde eiwitten die antilichamen worden genoemd die door uw immuunsysteem worden geproduceerd om HCV te bestrijden. Het is de bedoeling dat deze antilichamen specifiek aan HCV binden, maar ze veroorzaken soms ravage door te reageren met andere eiwitten in het bloed. Deze aandoening, bekend als cryoglobulinemie, kan tal van problemen veroorzaken, waaronder: -

nierbeschadiging - verdoofd gevoel, tintelingen en pijn als gevolg van zenuwbeschadiging - spier- en gewrichtspijn - droge mond en ogen - huiduitslag - zweren

Hepatitis C kan ook uw risico op andere aandoeningen verhogen, waaronder prediabetes, diabetes, nieraandoeningen, depressie, angststoornissen en non-Hodgkin lymfoom - een type kanker dat voortkomt uit cellen van het immuunsysteem. Het verwijderen van HCV uit het lichaam voorkomt de meeste van deze aandoeningen of helpt hen te verlichten als ze al zijn ontwikkeld.