Gemeenschappelijke teennagelproblemen

Bij een hoge mate van fysieke blootstelling treden teennagelproblemen vaak op. Infecties blijken bijzonder vaak voorkomend en kunnen het nagelbed of de omliggende huid beïnvloeden. Ook teennagelblessures komen vaak voor. Thuisbehandelingen zijn vaak voldoende voor kleine teennagelproblemen. Medische interventie biedt verlichting voor chronische infecties en aanzienlijke teennagelletsels.

Ingegroeide teennagels

Een ingegroeide teennagel treedt op wanneer abnormale kromming de nagelgroei in de huid veroorzaakt aan de buitenrand van de nagel. Ingegroeide teennagels veroorzaken meestal tederheid, roodheid en zwelling van de aangedane huid. Het Amerikaanse college van voet- en enkelchirurgen meldt dat de grote teen de meest voorkomende plaats voor ingegroeide teennagels is. Infectie van een ingegroeide teennagel kan deze algemene nagelaandoening compliceren. Factoren die bijdragen aan de ontwikkeling van een ingegroeide teennagel zijn onder meer nagelverwonding, te kort of schuin nagels knippen en schoenen die buitengewoon kort of strak zijn.

Paronychia

Trauma aan de huid rond de nagel opent een route voor infectie rond de nagel, een aandoening die paronychia wordt genoemd. Agressieve cuticula trimmen of de nagelriemen te ver duwen tijdens een pedicure of kunstmatige teennagelplaatsing, en kleine snijwonden en schrammen van de huid rond de teennagels kunnen leiden tot de ontwikkeling van een infectie. Symptomen van acute paronychia zijn zwelling, roodheid en gevoeligheid rond de aangetaste nagel. Pus hoopt zich gewoonlijk op in de huidplooi rond de nagel. In een recensieartikel uit 2008 gepubliceerd in "American Family Physician", rapporteren Dr. Dimitris Rigopoulos en collega's dat abcesvorming en chronische paronychia zich kunnen ontwikkelen met onbehandelde acute infecties. Een abces vertegenwoordigt een infectieholte en ontstekingscellen, die scheiding en verlies van de teennagel kunnen veroorzaken.

Schimmelinfectie

Schimmels infecteren de teennagels gewoonlijk, een aandoening die onychomycose wordt genoemd. De American Podiatric Medical Association legt uit dat de infectie zich ontwikkelt in het nagelbed, het weefsel onder de teennagel. Witte vlekken op de teennagel en langzaam progressieve verkleuring van de nagel ontwikkelen zich meestal. Getroffen teennagels worden na verloop van tijd dikker en de infectie kan zich van de ene teennagel naar de andere uitbreiden. Vervorming van de teennagels leidt meestal tot pijn bij het dragen van schoenen met gesloten tenen. Factoren die het risico op de ontwikkeling van onychomycose verhogen zijn onder meer een slechte voet- en beencirculatie, chronisch natte of vochtige voeten, diabetes mellitus, een verzwakt immuunsysteem en een hogere leeftijd. Volgens MayoClinic.com is een zes tot twaalf weken durende kuur met voorgeschreven antischimmelmiddelen de meest effectieve behandeling voor schimmelinfecties bij teennagels.

Subungual Hematoom

Een voorwerp laten vallen op de teen, de teen en andere stubbing directe slagen kunnen bloedingen in het nagelbed of subunguaal hematoom veroorzaken. Aanzienlijke bloedingen kunnen drukopbouw onder de teennagel veroorzaken, wat tot kloppende pijn leidt. Informatie verstrekt door InteliHealth.com, in samenwerking met de Harvard Medical School, beveelt medische evaluatie van een subunguaal hematoom aan waarbij meer dan 50% van de aangetaste nagel betrokken is.