Hoe beïnvloeden antibiotica de anticonceptie?

Geneesmiddelen werken vaak op elkaar in. Deze interacties kunnen synergistisch zijn, de effecten versterken of antagonistisch zijn, waardoor de effecten van anderen worden opgeheven. Antibiotica en orale anticonceptiva, het meest gebruikte type anticonceptie, kunnen op een zodanige manier met elkaar interageren dat het gelijktijdig gebruik ervan het anticonceptiemiddel doet falen. Wanneer een oraal anticonceptiemiddel "faalt", wordt de bescherming van een vrouw tegen zwangerschap aangetast.

Antibiotica

Het eerste antibioticum, penicilline, werd ontdekt van een van nature voorkomende schimmel in de jaren 1940. Sindsdien zijn veel andere klassen van antibiotica ontdekt in de natuur en gesynthetiseerd in het laboratorium. Antibiotica zijn een zeer belangrijke drugscategorie. Hun vermogen om de schade die een bacteriële infectie kan hebben aan het lichaam te beperken, voorkomt ernstige complicaties door infecties en in sommige gevallen de dood. Antibiotica doden bacteriën door te interfereren met hun structuur of metabolisme, volgens Susan M. Turley, auteur van "Understanding Pharmacology for Health Professionals". De antibioticaklassen die een vrouw in gevaar kunnen brengen voor het falen van orale contraceptiva zijn penicilline, tetracycline en rifampicine.

Birth Control

Er zijn veel soorten anticonceptie. Sommige methoden zijn fysiek, en vormen een barrière tussen het vermengen van mannelijke en vrouwelijke seksuele afscheidingen, terwijl andere chemisch zijn en de menstruatiecyclus van een vrouw beïnvloeden. De chemische methoden zijn gebaseerd op synthetische hormonen, zoals synthetische oestrogenen en progesteronen. Veel afleversystemen zijn ontworpen om deze hormonen in het lichaam te vervoeren, merkt Turley op. Er zijn injecties, tijdelijke inserts en, de meest gebruikte categorie van alle, orale anticonceptiepillen, ook wel bekend als anticonceptiepillen. Orale anticonceptiepillen, volgens een artikel in het tijdschrift "Archives of Family Medicine" uit 2000, worden geassocieerd met een verminderde bescherming tegen zwangerschap bij gebruik van penicilline en tetracycline-antibiotica.

Over OCP's

Orale anticonceptiva komen het vaakst voor, een combinatiepreparaat van synthetische oestrogenen, genaamd ethinylestradiol en synthetische progesteronen, gezamenlijk progestines genoemd. De pillen worden verstrekt op basis van het aantal dagen dat wordt overwogen om een ​​normale menstruatiecyclus te voltooien - 28. Turley schrijft dat hoewel 28 pillen worden verstrekt, slechts 21 als actief worden beschouwd en de hormonen bevatten. De andere 7 pillen zijn "suikerverpakkingen", ook wel bekend als placebo, die fungeren als place-holders en zodat de afwezigheid van hormonen de trigger kan simuleren die normaal de baarmoederslijmvlies zou doen afsterven en het proces van menstruatie zou beginnen. Er zijn echter enkele OCP-pakketten die slechts 21 pillen bevatten; u moet een week vrij nemen voordat u een nieuw pakket begint.

Er zijn verschillende categorieën OCP's die worden aangewezen op basis van de contrasterende hoeveelheden oestrogenen en progesteronen. Turley noemt ze als monofasisch, bifasisch en driefasisch. Er zijn geen specificaties gegeven over de vraag of een van deze categorieën minder of meer wordt beïnvloed door hun gecombineerd gebruik met antibiotica.

Verminderde effectiviteit

Het voorgestelde werkingsmechanisme achter de interactie van deze twee veelgebruikte drugs wordt onthuld in een 2003 "Pharmacy Times" -artikel. Oestrogenen, hetzij natuurlijk of synthetisch, worden in de lever afgebroken en in de ontlasting verwijderd. Normale bacteriën in de dikke darm kunnen ervoor zorgen dat de gemetaboliseerde oestrogenen uit de lever worden omgeleid van hun uitscheidingspad en weer in de bloedsomloop worden gebracht voor activiteit. Het artikel "Apotheek Times" suggereert dat omdat antibiotica zowel abnormale als normale bacterieniveaus verlagen, ze de hoeveelheden oestrogenen die opnieuw worden rondgevoerd kunnen verminderen, waardoor de concentratie van hormonen die nodig is om het anticonceptieve effect te creëren, wordt verlaagd. Ook omdat antibiotica diarree en braken kunnen veroorzaken, kunnen ze ervoor zorgen dat de OCP slecht wordt opgenomen. De laatste theorie van verminderde werkzaamheid suggereert dat OCP en antibiotica op dezelfde manier door de lever worden afgebroken, waardoor de activiteit en daarmee het beschermingsniveau dat de OCP kan bieden worden verminderd.

Suggesties

De bezorgdheid over OCP-fouten bij gebruik van antibiotica is voorzichtigheid geboden omdat beide geneesmiddelen worden gebruikt bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd. In een artikel in het tijdschrift "Verloskunde en gynaecologie uit 2001" wordt vermeld dat ongeveer 10 miljoen vrouwen in de VS jaarlijks OCP's gebruiken en ongeveer 20 procent van de zwangere vrouwen merkt dat ze antibiotica hebben gebruikt terwijl ze op anticonceptiepillen zitten. Het artikel merkt op dat vrouwen die antibiotische therapie nodig hebben tijdens het gebruik van de pil, hun anticonceptiepogingen ondersteunen met andere vormen van anticonceptie tijdens het gebruik van het antibioticum en ook in de 7 dagen die volgen op de cursus.