ADHD en Parkinsons

In de Verenigde Staten hebben minstens 500.000 mensen de ziekte van Parkinson, een neurologische aandoening die de beweging beïnvloedt, volgens informatie van het National Institute on Neurological Disorders and Stro 2010. Een andere aandoening die neurologische oorsprong heeft is aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit of ADHD. MedlinePlus merkt op dat de snelheid van ADHD bij schoolgaande kinderen varieert van 3 tot 5 procent, met een hogere diagnose bij jongens.

Neurotransmitters

Patiënten met de ziekte van Parkinson hebben een significante afname van hun hoeveelheid dopamine. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke legt uit dat neuronen die dopamine produceren worden vernietigd, met name in het gebied van de hersenen dat de substantia nigra wordt genoemd. Zonder voldoende hoeveelheid dopamine worden signalen die worden verzonden tussen de substantia nigra en het corpus striatum aangetast, wat leidt tot bewegingsproblemen. MedlinePlus wijst erop dat ADHD-patiënten ook verschillen in dopamine kunnen hebben, evenals serotonine en epinefrine.

Symptomen

Drie soorten symptomen kunnen optreden bij ADHD-patiënten: hyperactiviteit, onoplettendheid en impulsiviteit. Patiënten met hyperactieve en impulsieve symptomen kunnen problemen hebben met gedragsproblemen zoals een gebrek aan emotionele beperking, constante beweging, onvermogen om stil te blijven zitten en onderbreking van anderen. Met onoplettendheid kunnen patiënten problemen hebben met het voltooien van een taak, het volgen van instructies, georganiseerd blijven en het verwerken van informatie. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke somt vier belangrijke symptomen op voor de ziekte van Parkinson: verminderde balans, tremoren, stijfheid en bradykinesie, een aandoening waarbij patiënten een vertraging van beweging en verlies van de automatische beweging hebben. Patiënten met de ziekte van Parkinson kunnen ook een schuifelende gang hebben, een gebrek aan uitdrukking op hun gezicht, spierpijn en moeite met slikken. Andere symptomen zijn constipatie, kwijlen, angst, depressie en geheugenverlies.

Tijdkader

De ziekte van Parkinson en ADHD beginnen op verschillende momenten in het leven van een patiënt. Het National Institute of Neurological Disorders and Stroke bijvoorbeeld, legt uit dat de meeste patiënten de ziekte van Parkinson ontwikkelen op de leeftijd van 60 jaar, hoewel 5 tot 10 procent van de mensen de aandoening ontwikkelen vóór de leeftijd van 50 jaar. Er zijn vijf stadia van de ziekte van Parkinson, die 20 of meer jaar kunnen duren. om verder te komen. Patiënten in de eerste fase van de ziekte van Parkinson hebben alleen symptomen aan één kant van het lichaam, terwijl patiënten in stadium vijf van de ziekte van Parkinson zich beperken tot een rolstoel of bed. Met ADHD beginnen patiënten tekenen te vertonen in de leeftijd tussen 3 en 6, volgens het National Institute of Mental Health. Sommige ADHD-patiënten kunnen de symptomen blijven vertonen wanneer ze de adolescentie en de volwassenheid bereiken.

Behandeling

ADHD-patiënten kunnen medicatie, therapie of een combinatie van beide gebruiken om hun symptomen te behandelen. Het National Institute of Mental Health merkt op dat artsen vaak een stimulerend medicijn gebruiken, zoals amfetamine, om ADHD te behandelen. De verschillende soorten therapie, zoals gedragstherapie, leren patiënten hoe ze hun gedrag moeten controleren, wat vaardigheden zijn die ze kunnen blijven gebruiken op volwassen leeftijd. Als de symptomen van ADHD interfereren met schoolwerk, kunnen patiënten in aanmerking komen voor speciaal onderwijs. MedlinePlus legt uit dat één medicijn voor de ziekte van Parkinson levodopa is, dat een voorloper is van dopamine, met een molecuul dat klein genoeg is om de bloed-hersenbarrière te doorkruisen. Patiënten met de ziekte van Parkinson kunnen ook carbidopa met levodopa gebruiken om de omzetting naar dopamine buiten de hersenen te voorkomen, omdat dopamine te groot is om de bloed-hersenbarrière te passeren. Voor de ernstige ziekte van Parkinson kunnen patiënten een chirurgische behandeling ondergaan, zoals diepe hersenstimulatie.

Complicaties

Zowel de ziekte van Parkinson als ADHD-patiënten kunnen enkele complicaties ontwikkelen. MedlinePlus merkt bijvoorbeeld op dat patiënten met de ziekte van Parkinson problemen kunnen hebben met hun dagelijkse activiteiten, slikken of eten, gewond kunnen raken wanneer ze vallen of een longontsteking kunnen ontwikkelen als ze hun speeksel inademen. Kinderen met ADHD kunnen problemen hebben met academici en sociale interactie. The MayoClinic.com merkt op dat ADHD-patiënten een hoger risico hebben op ongelukken, delinquent gedrag en alcohol- of drugsmisbruik.