Burn Injury to the Hands

", 3, [[

Brandwonden kunnen de huid en de onderliggende weefsels aanzienlijk beschadigen. Handbrandwonden kunnen worden veroorzaakt door droge of natte hitte, elektriciteit, straling, lasers of chemicaliën. Deze letsels kunnen leiden tot langdurige invaliditeit en handafwijkingen. Een goed beheer moet onmiddellijk na het letsel beginnen om uw herstel te optimaliseren, inclusief het herstellen van de handfunctie.

Classificatie

Brandwonden worden meestal geclassificeerd als eerste, tweede of derde graad, op basis van de diepte van de schade. Eerste graads brandwonden beschadigen de bovenste laag van de huid, de epidermis. Er zijn 2 soorten tweedegraads brandwonden, oppervlakkig en diep. Oppervlakkige tweedegraads, ook wel oppervlakkige brandwonden met een gedeeltelijke dikte genoemd, strekken zich door de epidermis uit naar de volgende huidlaag, de dermis genaamd. Diepe tweedegraads brandwonden reiken verder tot in de dermis.

Derde graads brandwonden strekken zich volledig uit door de dermis. Deze verwondingen zijn ook bekend als ook bekend als brandplekken van volledige dikte omdat ze alle lagen van de huid omvatten.

Behandeling

Een gebrande hand wordt eerst gereinigd met koud water en een zachte zeep of in zout water gedrenkt gaas. Dood, leerachtig verbrand weefsel, genaamd eschar, kan zich vormen op de hand en vingers, waardoor er druk onder de huid ontstaat, waardoor de bloedstroom naar de hand mogelijk wordt verminderd. Dit weefsel moet operatief worden verwijderd of gesneden om onbeperkte bloedtoevoer mogelijk te maken.

Actuele antibioticumcrème wordt aangebracht en de brandwond wordt bedekt met steriel gaas. Verbanden worden meestal twee keer per dag vervangen totdat de wond is genezen. Bij uitgebreide brandwonden aan de hand kan huidtransplantatie nodig zijn om de wond te bedekken. Een klein stukje van de oppervlakkige huidlaag wordt verwijderd uit een ander deel van het lichaam - vaak de pols, voorkant van de elleboog of de onderbuik - en chirurgisch bevestigd aan de hand.

Positionering

Na een brandwond, probeert de hand automatisch te rusten in een comfortabele positie. Meestal wordt de duim naast de hand gestoken en wordt de pols naar beneden gebogen. De grote knokkels aan de basis van de vingers worden meestal naar achteren gebogen en de middelvinger gaat naar voren, waardoor de vingers een klauwachtig uiterlijk krijgen. Als de hand in deze positie mag blijven, zullen de gewrichten strak worden als littekenweefsel ontstaat. Onbehandeld, leidt dit tot permanente misvorming en beperkt gebruik van de aangedane hand.

Spalken positioneert de hand in een zacht uitgerekte positie om genezing te helpen zonder gewrichtsmisvorming. Aangepaste spalken zijn gevormd uit thermoplastisch materiaal van lage temperatuur. De pols is naar achteren gebogen tot ongeveer 30 graden en de grote knokkels van de hand zijn naar voren gebogen tot 70 graden. De vingers worden in een rechte positie gespalkt en de duim wordt opzij geplaatst, weg van de hand. De spalk wordt de hele tijd gedragen, behalve voor wondverzorging en lichaamsbeweging. Het gebruik van de spalk kan enkele weken of maanden aanhouden, afhankelijk van de ernst van het brandwondenletsel.

Revalidatie

Revalidatie is een integraal onderdeel van het beheer van brandwonden aan de hand. Beroeps- en fysiotherapeuten schrijven bewegingsoefeningen voor om de mobiliteit te verbeteren en de gewrichtsstijfheid in de hand te verminderen terwijl een brandwond aan het genezen is. Dit begint meestal terwijl de persoon zich in het ziekenhuis bevindt en blijft doorgaan naarmate de wond geneest.

Zodra de wond is gesloten, helpen littekenmanagementtechnieken, zoals massage- en compressiehandschoenen, het litteken af ​​te vlakken en de littekens te verminderen. Therapeuten voeren ook handmatig rekken uit om de beweeglijkheid van de gewrichten in de vingers te vergroten. Versterkende oefeningen voor de hand en vingers helpen bij het verbeteren van de grijpkracht, fijne motorregeling en -functie bij dagelijkse taken.