Health Insurance Portability en Accountability Act

Het Health Insurance Portability en Accountability Act , of HIPAA , is een federale wet ontworpen om de privacy van patiënten bij medische informatie elektronisch wordt uitgewisseld beschermen. , Werkgevers en verzekeringsmaatschappijen moeten de richtlijnen om de vertrouwelijkheid van de informatie te volgen . De bedoeling van de wet is ook om te helpen fraude en verspilling te voorkomen , het verbeteren van de continuïteit en de overdraagbaarheid van verzekering en verbeteren en de toegang , alsook de administratie te vereenvoudigen. Geschiedenis

Congres de oorspronkelijke HIPAA wet in 1996. De handeling gewijzigde een tien jaar oude Internal Revenue Code die had getracht dezelfde fundamentele problemen aan te pakken . HIPAA Titel I richt zich toegang tot de gezondheidszorg en de draagbaarheid en het vermogen om beleid te vernieuwen . HIPAA titel II richt zich op het voorkomen van misbruik en fraude , biedt een vereenvoudiging voor de administratie en adressen hervormingen voor medische aansprakelijkheid . De HIPAA privacy regel in werking trad in december 2000 , met wijzigingen die in augustus 2002 .
Toepasbaarheid

De normen gelden voor de ziektekostenverzekering plannen , clearinghouses en al de gezondheidszorg providers die elektronische gegevens met betrekking tot patiënten overdragen . Tandheelkundige , medische , visie en voorschrift verzekeringen zijn allemaal beschouwd ziektekostenverzekering plannen . Beveiligde gegevens bevat informatie die identificeert of konden identificeren van de patiënt , informatie over zijn huidige fysieke of geestelijke toestand evenals zijn verleden of toekomstige gezondheidstoestand en zijn betalingsgegevens . De wet is ook van toepassing op financiële instellingen die betalingen voor de gezondheid gerelateerde diensten , met inbegrip van het beleid betalingen , ongeacht de betaalmethode te verwerken. Uitzonderingen bestaan ​​voor werkgevers die een gezondheidsplan sponsoren met minder dan 50 deelnemers .
Bedekt Transacties

Informatie die in aanmerking komen van een individu voor de zorgverzekering of haar inschrijving toont of stopzetting van een dergelijke verzekering wordt beschermd door de wet. Zo ook zijn aanvragen voor uitkeringen en eventuele bijlagen , afdracht informatie voor premies of betalingen aan leveranciers , initiële letsel rapporten , stand van de vorderingen en verwijzing vergunningen . Naast elektronische transacties , HIPAA vereist dat ondernemingen tot papieren documenten te beschermen door ze in een veilige omgeving en toegang tot alleen het personeel te beperken met een behoefte om de records .
Straffen voor overtredingen

HIPAA voorziet zware straffen voor degenen die niet voldoen aan de wettelijke eisen . Met ingang van februari 2011 , kan iedereen die niet voldoet worden bestraft met maximaal $ 100 per gebeurtenis , met een maximum van $ 25.000 . Als de persoon willens en wetens gebruik maakt , verkrijgt of onthult beschermde informatie , kan de straf onder meer een boete van maximaal $ 50.000 , een jaar in de gevangenis , of beide . Indien de overtreding plaatsvindt onder valse voorwendselen , kan de straf oplopen tot $ 100.000 en /of vijf jaar in de gevangenis . Een strafbaar feit gepleegd voor winst of kwaadwillige schade kan worden bestraft met een boete van maximaal $ 250.000 , een 10-jarige gevangenis straf , of beide , of de bedoeling was om te gebruiken , overdragen of verkopen de gegevens .

Toegestane Disclosure

Informatie kan worden vrijgegeven met toestemming van de patiënt . HIPAA maakt het ook mogelijk het vrijgeven van informatie wanneer er een wettelijke verplichting om dat te doen . Bijvoorbeeld , kunnen de artsen gevallen van huiselijk geweld , verwaarlozing of misbruik , of een ziekenhuis kan nodig zijn om het bewijs dat een patiënt een misdrijf melden. Als een aanbieder heeft gegronde reden om te vermoeden een patiënt een ernstige bedreiging vormt voor het publiek of een individu , kan hij de informatie aan de politie of de doelstelling van de dreiging.