Diagnose en behandeling van ADHD

ADHD , een afkorting voor Attention Deficit - Hyperactivity Disorder , is een gedragsstoornis die wordt gekenmerkt door duidelijke hyperactief , onoplettend en impulsief gedrag . Hoewel de medische wetenschap een lange weg afgelegd in de diagnose en behandeling van ADHD , is er nog niet een laboratoriumtest beschikbaar om deze aandoening te diagnosticeren. In plaats daarvan moet een arts of een geestelijke gezondheidszorg vertrouwen op de geldigheid van de informatie van en over de patiënt. Meer informatie over de diagnose en behandeling van ADHD . Evaluatie

Artsen meestal geven patiënten een volledig lichamelijk onderzoek voordat de diagnose van hen met ADHD . De arts zal de medische geschiedenis van een patiënt te bespreken voor het screenen op andere gezondheidsproblemen die invloed kunnen zijn op het gedrag . Mogelijke oorzaken voor ADHD - achtig gedrag omvatten schildklier problemen , depressie , gehoorproblemen , angst , slaapstoornissen en leerstoornissen . Plotselinge veranderingen in het leven kunnen ook invloed op het gedrag , met name echtscheiding , bewegen en de dood van een geliefde. De arts interviews de patiënt en zijn familieleden om de patiënt dagelijks gedrag , gewoonten , stemmingen en productiviteit bepalen .
Rating Scales

Hoewel het niet nodig is voor een officiële diagnose van ADHD , de meeste professionals in de gezondheidszorg gebruik van een of meer ADHD gedrag assessments . De Conner 's Adult ADHD Rating Scales ( CAARS ) wordt vaak gebruikt om patiënten van 18 jaar en ouder te evalueren. De Vanderbilt ADHD Diagnostic Parent Rating Scale ( VADPRS ) en de Vanderbilt ADHD Diagnostic Teacher Rating Scale ( VADTRS ) worden vaak gebruikt om ADHD-symptomen bij jonge kinderen te beoordelen. De Behavior Assessment System for Children ( BASC ) wordt ook vaak gebruikt om het niveau van hyperactiviteit , angst, agressie en depressie van een kind te geven.
Diagnose

Medical en geestelijke gezondheidszorg diagnose ADHD gebaseerd op het uiteengezet door de American Psychiatric Association ( APA ) in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM ) criteria. De richtlijnen stellen dat een ADHD diagnose vereist een persoon die regelmatig exposeren enkele of alle van de voorkomende symptomen gedurende ten minste zes maanden. Omdat deze voorwaarde is niet een volwassen onset stoornis, moeten patiënten hebben tentoongesteld ADHD symptomen voordat ze 7 jaar oud was . ADHD gedrag moet ook aanwezig zijn in meer dan een instelling , zoals op school en thuis .
Typische symptomen

Kinderen met ADHD hebben de neiging om voortdurend in beweging , altijd tollen en friemelen . Ze lijken niet te luisteren als ze worden rechtstreeks gesproken en ze zijn snel afgeleid door prikkels van buitenaf . ADHD-kinderen hebben een moeilijke tijd te beginnen , voort te zetten en afwerken van taken die geconcentreerd mentale inspanning, vooral huiswerk vereisen . Typische symptomen van ADHD bij volwassen patiënten zijn chronische traagheid en vergetelheid , desorganisatie , impulsieve uitgaven of gokken, werkgelegenheid problemen , moeilijke relaties en een laag zelfbeeld .
Medication

ADHD is meestal behandeld met voorgeschreven medicijnen , vooral een soort van stimulerende . Hoewel het lijkt misschien vreemd om een hyperactief kind met een stimulerend middel te behandelen , deze geneesmiddelen hebben meestal een kalmerend effect op ADHD-patiënten . Deze medicijnen zijn verkrijgbaar in verlengde afgifte , langwerkende en kortwerkende variëteiten . De verlengde afgifte en langwerkende zijn over het algemeen maar een keer per dag ingenomen , terwijl de kortwerkende soorten meer dan een dosering zou kunnen vereisen . Vaak voorkomende bijwerkingen van ADHD medicijnen zijn onder andere hoofdpijn , verlies van eetlust , slapeloosheid en prikkelbaarheid .
Andere behandelingen

Veel mensen met ADHD vinden dat psychotherapeutische behandelingen kan hen voorzien van de coping vaardigheden ze nodig hebben om beter omgaan met ADHD-symptomen . Cognitieve gedragstherapie (CGT ) wordt voornamelijk gebruikt bij personen onder de leeftijd van 18 en bestaat uit voorbeeldgedrag door het belonen van goed gedrag en bestraffen van ongewenst gedrag . Sociale vaardigheidstraining leren ADHD-patiënten hoe om te zoeken naar sociale signalen , lezen gezichtsuitdrukkingen en adequaat te reageren op vragen en plagen . ADHD coaching of life coaching kan helpen de getroffen mensen worden beter georganiseerd en realistische doelen .