Wat zijn Forssman antilichamen

? In het menselijk lichaam worden antilichamen vrijgegeven niets het lichaam ervaart als vreemd bestrijden . Dit kan variëren van een splinter aan kanker. Het specifieke antilichaam dat wordt vrijgegeven aan een infectie bestrijden is direct gerelateerd aan het type infectie in het lichaam . Sommige antilichamen zijn genoemd naar de persoon die als eerste de verbinding tussen het specifieke antilichaam en de infectie vecht gemaakt . Antilichamen en antigenen

Om Forssman antilichaam begrijpen , een eenvoudige uitleg van antilichamen en antigenen nuttig. Een antilichaam is een eiwit dat wordt uitgescheiden door witte bloedcellen in reactie op een antigeen . Een antigeen is een stof die ervoor zorgt dat het lichaam antistoffen produceren . Het antigeen kan chemische , milieu-of viraal zijn. Taak van het antilichaam is aan het antigeen te vallen en te vernietigen.
Dr John Forssman

Magnus John Karl augustus Forssman was een Zweedse arts en professor in de algemene pathologie , bacteriologie en volksgezondheid aan de Universiteit van Lund in Zweden . Geboren in 1868 , stierf hij in 1947 en wordt gecrediteerd met het ontdekken van het eiwit genaamd de Forssman antilichaam .
Forssman Antibody

Forssman geïsoleerd een bepaald eiwit , soms ook wel heterofiele antilichamen , na kennisneming waarvan antilichaam werd uitgebracht in reactie op infectieuze mononucleosis ( IM ) . IM is een van de mogelijke ziekten als gevolg van het Epstein - Barr Virus ( EBV ) . EBV is een virus van de herpes familie en kan herpes simplex virus 1 en 2 leiden en is ook geassocieerd met Hodgkin lymfoom en centrale zenuwstelsel lymfomen geassocieerd met HIV . Echter , de Forssman antilichaam is alleen aanwezig bij patiënten die IM hebben .
Elusive Forssman Antibody

IM presenteert met een zere keel , koorts en gezwollen klieren . Een vroege bloedtest kan niet overtuigend aantonen van de aanwezigheid van de Forssman antilichaam , omdat het antilichaam mogelijk niet weergegeven in het bloed werk , totdat de witte bloedcellen , de cellen die helpen infecties te bestrijden , wordt genoeg verhoogde voor het antilichaam worden vrijgegeven . Bovendien, wanneer IM aanwezig bij kinderen is , de Fossman antilichaam mogelijk niet helemaal . IM wordt behandeld door de behandeling van symptomen omdat er geen antivirale medicatie voor IM . Aangezien de Forssman antilichaam niet problematisch indien de arts gebruikt aanwezigheid van het antilichaam als deel van een differentiële diagnose , dat diagnose van een ziekte te bepalen wat het niet . Als er extra bloed werk en andere tests uiteindelijk onthullen de aanwezigheid van de Forssman antilichaam , kan een definitieve diagnose van IM worden bevestigd.