Medicatie voor Hartkloppingen

Hartkloppingen is wanneer je hart onregelmatig of snel kloppen. Het kan voelen alsof je hart slaat beats of dat er een fladderen in je borst . Hartkloppingen kan beangstigend zijn , maar ze niet te betekenen dat er een onderliggend gezondheidsprobleem . Er zijn verschillende medicijnen die kunnen worden aangeboden als een behandeling voor hartkloppingen . Klasse I Drugs

Klasse I drugs voor hartkloppingen worden ook wel natriumkanaalblokkers . De medicatie is gebruikt om aritmieën , een aandoening waarbij een onregelmatige hartslag te behandelen , door het blokkeren van het transport van natrium geleiding vertragen het hart . Helaas kan klasse 1 geneesmiddelen functie van de linker ventrikel te verminderen en verder verergeren aritmieën . Voorbeelden van klasse 1 geneesmiddelen omvatten kinidine , procaïnamide , disopyramide en flecaïnide .
Class II Drugs

klasse II drugs , zoals altenol en metoprolol , zijn bètablokkers , die vertragen de hartslag door het forceren van het hart te contracteren en het verlagen van de gevoeligheid voor adrenaline . Sommige van de bijwerkingen zijn vermoeidheid en maagklachten . Bètablokkers worden ook gebruikt voor hoge bloeddruk , pijn op de borst en zelfs na een hartaanval .
Klasse III Drugs

klasse III medicijnen blokkeren kaliumgehalte en werken door het maken van de hersteltijd van hartcellen langer na de impulsen worden gestuurd . Het kan voorkomen dat de elektrische banen van de aritmie veranderen zodat het kan worden vertraagd . Sommige klasse III medicijnen zijn onder andere amiodaron , sotalol en ibutilide .
Klasse IV Drugs

klasse IV drugs , zoals diltazem en verapamil , blok calcium door het vertragen van de hartslag, blokkeren van het transport van calcium en het veranderen van de geleiding prijzen in het hart . Deze medicijnen ook de bloedvaten verwijden.
Pacemakers

Als medicatie niet hartkloppingen te verminderen , kan een pacemaker operatief worden geïmplanteerd onder de huid van het sleutelbeen . Pacemakers functioneren door het uitzenden van de elektrische impulsen die nodig zijn om een regelmatige hartslag te behouden of te doen kloppen als er geen impuls gegenereerd door het hart .