Risicofactoren Met sondevoeding

Een voedingssonde is een medische interventie ontwikkeld om voedingssupplementen te leveren aan mensen die niet kunnen slikken , hebben moeite met slikken , ervaring vermoeidheid tijdens het eten of stikken gemakkelijk . Omstandigheden die kunnen bijdragen aan het onvermogen van een persoon om normaal te eten onder meer kanker , beroerte , neurologische aandoeningen , bestraling en vroeggeboorte , om er maar een paar te noemen . Daar deze omstandigheden de mogelijkheid afbreuk te slikken , is het noodzakelijk dat een voedingssonde goed geplaatst om complicaties te voorkomen . Soorten sondevoeding

Er zijn verschillende sondevoeding opties beschikbaar wanneer de tijd voor voedings hulp nodig is. Sondevoeding kan tijdelijk of permanent zijn . Nasale buizen zijn over het algemeen op korte termijn , terwijl de lange - termijn buizen direct in de nek , maag of buik worden ingebracht . Afhankelijk van het type buis geplaatst, wat sondevoeding vereisen chirurgische insertie , zoals de gastrostomie (buis in de maag ) of jejunostomie ( buis dunne darm . )
Aspiration

sondevoeding zijn geïndiceerd voor personen die al ervaren moeilijkheden bij het slikken en /of stikken , dat is waarom ze zorgvuldig moet worden geplaatst , goed bewaakt , en gezien zorgvuldigheid . Onjuiste plaatsing kan leiden tot een verscheidenheid van complicaties een van die dodelijk kan zijn : . Aspiratie

Aspiration optreedt wanneer vreemd materiaal , zoals eten, drinken , speeksel of maaginhoud wordt geïnhaleerd in de longen . Deze vreemde stof introduceert abnormale elementen in het delicate luchtwegen waardoor de longen om te reageren met een immuunreactie genoemd longontsteking, ook wel bekend als aspiratie pneumonia.Along met de zorg voor de juiste plaatsing van de sonde , kunnen aanvullende maatregelen worden getroffen om de kans te minimaliseren van aspiratie . Deze acties omvatten zorgvuldig te meten hoeveel de patiënt verteren om te voorkomen dat over- voeding en het houden van het hoofd van het bed op of boven 30 graden .
Geperforeerde slokdarm of maag

Bij het plaatsen van een voedingssonde door de neus , de zeldzame maar potentieel levensbedreigende complicatie van aanprikken van de slokdarm of maag kan optreden . Dit is een bijzondere zorg bij het plaatsen van sondevoeding bij te vroeg geboren baby's door hun gevoelige spijsvertering structuren . Zorgvuldig aanbrengen door getrainde professionals samen met zorgvuldige monitoring na het inbrengen zal helpen dergelijke complicaties te minimaliseren.
Bloedneus

Het neusslijmvlies is nogal delicaat en snel geïrriteerd . Het inbrengen van een onderneming voedingssonde kan wakkeren de neus en keel veroorzaken bloeden en ongemak . Om deze reden , zijn nasale buizen aanbevolen als alleen op korte termijn opties . Verwijdering zo spoedig mogelijk de hoogste prioriteit , zelfs wanneer plaatsing van een permanente sonde in de maag of darmen vereist . Bloeden risico's verbonden aan nasale sondevoeding zijn van bijzonder belang bij patiënten met aandoeningen bloeden . Zorgvuldige controle voor bloeden is een must in dergelijke gevallen.
Neusademhaling Verstopping

Ongeacht de leeftijd van de patiënt , kan nasale sondevoeding belemmeren luchtwegen om een ​​verscheidenheid van graden , variërend van kleine tot grote . Terwijl een volwassene die is kort van lucht angstig met een voedingssonde blokkeren ene neusholte kan voelen , significant zuurstofgebrek is een grote zorg bij pasgeborenen met veel kleinere anatomie. Als de jonge en potentieel zwakke zuigeling werkt om te ademen rond de nasale obstructie , kunnen ze uiteindelijk de band op het punt van ademnood . Een mondeling buis kan worden doorgegeven via de mond van het kind , maar het risico van het wikkelen in de mond of het creëren van langzame ademhaling van nervus vagus stimulatie is een voortdurende bedreiging . Nogmaals opgeleid personeel zijn de sleutel tot veilige toediening van voedingssupplementen via sondevoeding .
Controleren Juiste plaatsing

Er zijn verschillende manieren om te controleren op juiste plaatsing eens een voeding buis wordt ingebracht . Een kooldioxide detector kan worden geplaatst bij de opening van een nieuw geplaatste buis CO2, dat onjuiste positionering in de longen zou aangeven detecteren . De zorgverlener kan ook proberen terug te trekken vocht uit de sonde . Als vloeistof wordt verkregen kan worden gecontroleerd of er een zure pH , wat zou wijzen op juiste plaatsing in de maag . Dit is echter nog geen garantie . De enige manier om sondevoeding beginnen met de verzekering van de buis in de maag en niet de longen is door middel van een röntgenfoto van de borst . Dit is de meest voorkomende en overtuigende manier om te zorgen voeding kan beginnen , zonder schade aan de patiënt .