Menselijk Oor Parasieten veroorzaken van pijn

Parasieten zijn kleine organismen die zich hechten aan grotere organismen , zoals menselijke organen , om te kunnen leven . Parasieten leven van de voedingsstoffen die door hun gastheer en achterlaten van afval en giftige stoffen , die niet alleen pijn kan veroorzaken , maar ook het scheppen van meer verwoestende gevolgen voor de gezondheid indien onbehandeld . Oren zijn een van de meest kwetsbare gastheer organen omdat ze bieden een gemakkelijke toegang , maar kan onopgemerkt blijven omdat parasitaire aandoeningen nabootsen voorkomende oorontsteking symptomen. Mijten

meeste oor parasieten zijn niet echt geclassificeerd als parasieten op alle, wat betekent dat ze niet voldoen aan alle eisen van het geslacht . Echte parasieten , voor alle praktische doeleinden , voltooien hun levenscyclus verbonden aan de host - groeien , reproduceren , dan sterven . De meeste oor parasieten vallen in de categorie roofinsect , die een beperkte levensduur hebben . De meest voorkomende van deze is de mijt , die zich voedt met bloed en achterlaat fecale materie die een allergische reactie bij de meeste mensen veroorzaakt . Het is de allergische reactie die pijn , zwelling en jeuk veroorzaakt bij het ​​oor plaats van de beet zelf . Terwijl de dieren kunnen last hebben van specifieke oormijt , het is ongewoon voor mensen om ze te contracteren , maar mocht dat toch gebeuren , ze zijn ongevaarlijk beschouwd .
Teken

Teken, die kunnen hun weg naar het oor te vinden tijdens outdoor activiteiten , niet alleen voeden met bloed , maar eveneens door andere bacteriën die verspreid door het menselijke circulatie systeem, waardoor neurologische schade , zoals de ziekte van Lyme . Teken zijn niet bijzonder wanneer ze hol te voeden en moeilijk te detecteren in een opening zoals het oor . Hoewel er geen actuele symptomen die duiden op de aanwezigheid van een teek , als het draagt ​​de ziekte van Lyme bacterie , kunnen de symptomen omvatten ernstige spierpijn en vermoeidheid.
Larven

Minder vaak gevonden , maar nog steeds een pijn veroorzaken en potentieel schadelijke parasiet gevonden in het oor is vliegen eieren. Veel soorten vliegen eieren leggen op mensen die zich kunnen ontwikkelen tot parasitaire larven , zoals het menselijk bot en primaire screwworm . Terwijl de vlieg zelf zich niet hechten aan menselijke organen , de eieren , wanneer ontwikkeld om de larven stadium kunnen kruipen door het oor opening en ingraven in het oor warm weefsel. De grub vee is ook een vorm van vliegen maden die zich op de haren van een gastheer , met inbegrip van menselijke haren oor, maar is relatief ongevaarlijk en niet pijnlijk .
Symptomen

de meest voorkomende symptomen van een oor parasiet zijn jeuk en zwelling van zowel de binnen-of buitenkant van het oor . Deze symptomen kunnen worden veroorzaakt door een parasiet bijten of voeden met het bloed van de huid rondom het oor of de organen in het oor of als gevolg van een allergische reactie op de ontlasting . Het oor kan rood en ontstoken of gezwollen als de irritatie aanhoudt of van overmatig krabben van het besmette gebied .

In sommige gevallen , de beet van een parasitaire insect zoals een chigger kan een striem veroorzaken of huiduitslag die wordt achtergelaten nadat de parasiet is vertrokken . In parasitaire larven of maden , kan het tot een jaar om de symptomen ervaren , die overal van een uitslag kan variëren van een open wond aan intense pijn als de larven rijpen in menselijk weefsel.
Behandelingen

meeste voorkomende parasiet voorwaarden zoals beten van mijten en vlooien , kunnen worden behandeld met crèmes en lotions om de symptomen te verlichten . Sommige mijtinfecties moeten worden behandeld met een chemisch ontluizen . Voor het grootste deel , antihistaminica of anti - jeuk zalven op doktersvoorschrift de enige behandeling .

Meer invasieve parasitaire infecties , zoals teken en diverse larven , winning en behandeling met antibiotica nodig zijn, afhankelijk van de bacteriën die door de parasiet . Alleen een arts die gespecialiseerd is in parasitaire geneesmiddel kan de omvang van de besmetting en de benodigde behandeling in het geval van teken en larven die kan zich verspreiden naar andere delen van het lichaam , waaronder het centrale zenuwstelsel en maagdarmkanaal te bepalen.