Im helemaal niet verrast door de enorme omvang van de stamcellen debat in de Verenigde Staten. Immers, de gevolgen van stamcelonderzoek zijn een leven en dood materie. Dit debat is echter apropos van de grotere kloof tussen het religieuze en het minder religieus in Amerika. Dat klopt, er is ruimte voor het definiëren van de eigen mate van religieuze beliefs.While het fundament van de georganiseerde religie is de onbetwiste geloof in zijn leer, ik stel voor dat deze inflexibiliteit uiteindelijk heeft geleid tot de ondergang van de religie in de moderne wereld. De katholieke kerk kan zien van deze ook. In de afgelopen jaren, als hun aantallen gelovigen in de hele westerse wereld zijn afgenomen, hebben ze stilletjes het verlichten van een aantal van de beperkingen die marktonderzoek waarschijnlijk heeft verteld hen te laten gaan. Ze worstelen met vragen als: Zijn we beter af handhaven ons publiek van parochianen en de voortzetting van het woord van God te verkondigen of te zeggen hier zijn we, alsjeblieft komen door onze deuren dus kunnen we het woord van God te verkondigen aan u In wezen, ik? zou liever hebben de mogelijkheid met u te spreken over iets eerder dan niet over je publiek helemaal. Omdat de vertaling van de Bijbel in het Duits door Martin Luther, de rol van de geestelijkheid aanzienlijk meer uitdagend heeft gekregen in directe verhouding tot hun steeds nieuwsgierig en beter opgeleid kudde. De last van verantwoording is gevallen op de kerk op een manier als nooit tevoren in history.So wat is dit allemaal over dan? Hoe gaan we ons eigen niveau van religieuze overtuigingen te definiëren? De gelovigen doen dit elke dag van hun leven. Met elke keuze die ze maken, ze een reeks geloven dat alleen zij verantwoordelijk zijn voor het voeden van toepassing. Ze kiezen wat en hoeveel van iets te geloven inch Ze kiezen wanneer en hoe vaak ze naar de kerk. Zij kiezen ervoor om een huurder te volgen, maar niet een ander. Velen kiezen om hun relatie met God tussen zichzelf en de almachtige te houden, waardoor de georganiseerde deel uit helemaal. Hebben ze iets minder geloof en spiritualiteit, ik weet zeker dat ze dat doen not.So, worden we geconfronteerd met de onverzettelijke beslissing om onze God te eren, maar niet de zorg voor de miljoenen mensen die lijden aan geestverruimende ziekten zoals Parkinson en Alzheimers? Natuurlijk niet! Men moet gewoon tegenwicht hun kernwaarden met hun mate van belangstelling op het gebied van stamcellen research.I d willen helpen invloed hebben op uw mate van interesse op het gebied van stamcelonderzoek, now.Let we beginnen met een paar punten die we kunnen afspraken maken over: >>>> Een gezonde natie is een betere natie >>>> Het is veel goedkoper om proactief te zijn in het bestrijden van de ziekte dan aan reactief reageren >>>> We kennen allemaal wel iemand met een of meer van de.. volgende ziekten, aandoeningen of handicaps: Parkinson, Alzheimer, dwarslaesie, beroerte, brandwonden, hart-en vaatziekten, diabetes, artrose of reumatoïde arthritisGreat, dan laten we ter zake komen. Stamcelonderzoek betekent een enorme belofte in het vinden van remedies voor elk van de hierboven genoemde ongelukkige lijden. Als onze leerlingen op school don t hebben een redelijke verwachting van het bereiken van een A op een test of quiz, betekent dat ze niet eens de moeite te proberen de oefening? Natuurlijk niet, in feite moeten ze de test doen om na te gaan waar ze zijn met betrekking tot het onderwerp. Gewoon omdat ik gebruik het woord belofte in wat stamcelonderzoek zou kunnen doen is geen reden om niet te investeren. Elk jaar besteden we veel meer geld aan programma's met minder belofte, minder wereldse voordeel, en een nog grotere verdeeldheid onder parties.Research in menselijke embryonale stamcellen heeft een kleine hoeveelheid van de federale financiering genoten sinds 9 augustus 2001, toen president George W. Bush kondigde zijn beleid over de kwestie. Net als elke grote beslissing van Washington DC is deze beleidslijn hield een voorzichtig evenwicht tussen de ver rechts en links in Amerika. Een beperkt aantal bestaande lijnen van menselijke embryonale stamcellen werden goedgekeurd voor de federale onderzoek dollars. De voorziene bedrag werd gedacht door sommigen genoeg zijn voor een zinvolle kans op een genezing en door anderen, geen limiet op het bedrag werd gedacht dat acceptable.This snel aanleiding tot een van onze natie s grootste troeven in actie, staten rechten. Californië en New Jersey leidde de vroege lading in publieke financiering van stamcelonderzoek. Beide staten miljoenen geïnvesteerd in lange termijn onderzoeksbeurzen voor faciliteiten binnen hun grenzen. Het is geen wonder dat deze mogelijkheid tot stand kwam. Staten zijn op de frontlijn van de kosten voor gezondheidszorg in verband met deze lange termijn slopende ziekten en kwalen. Zij hebben ervoor gekozen om te investeren in de gezondheid van hun inwoners en dat model zal waarschijnlijk blijven in de mate dat ze de behoeften markt kan brengen en te overtuigen van hun bewoners te stemmen voor dergelijke items in referenda over de ballot.This brengt ons naar een andere grote debat in de Verenigde Staten. Hoe groot willen we onze federale regering te worden? I stellen, zo klein mogelijk. Er zijn een paar dingen die de federale regering, vanwege zijn enorme omvang, wordt gedacht dat best geschikt voor. Ondertekenen van verdragen en verdedigen van onze grenzen komen naar de geest eerste, maar opdat wij de enorme rol die zij speelden vergeten tijdens de tijd van Lincoln, onze eerste Republikein? Ze leiden ons land in een tijd van enorme interne strijd en het werkte. Wij zijn een natie met grotere grenzen, sterker waarden, en het beste van alles, we zijn samen. Er is voorrang in onze natie s geschiedenis voor de succesvolle en vruchtbare tussenkomst van onze federale regering in het leven van haar burgers. Zijn geroepen leiderschap simpel gezegd. Ik herken er zijn tijden in ons land waar we moeten een goed gearticuleerde oorzaak binden onze 50 staten en gebieden alike.I hoop dat dit artikel helpt verder het debat in Washington, DC. Ik geloof dat een samenhangend plan van aanpak, het gewicht van de federale regering, en verantwoordelijk compromis over deze zaken kunnen onze natie als geheel ten goede komen. Directe investeringen in onze naties gezondheid is niet minder belangrijk dan onze investeringen in tomahawk image cruise missiles.The volgende tanks en zal voor altijd worden verbrand in mijn gedachten. De kist belichaamt dezelfde muur die is afgescheiden Nancy Reagan van haar geliefde echtgenoot en onze president, Ronald Wilson Reagan, enkele jaren voor zijn dood. Ronald Reagan, een van onze grootste politieke geest en een even meesterlijke presentator was niet in staat om te communiceren met iedereen die voor vele jaren nadat hij het Witte Huis verliet. Wat een tragedie was het zo'n prachtige verstand te hebben verloren. Wat een tragedie was het een van de beste leiders Washington s te hebben verloren. Wat een tragedie was het een van de beste leiders Washington s te hebben verloren. Wat een tragedie zou het niet in te grijpen in de hoop en de toekomst van gezinnen en individuen over onze grote nation.I onlangs werd verbolgen met het nieuws uit Californië van de 33-jarige alleenstaande, werkloze moeder, Nadya Suleman, die geboorte gaf om octuplets vorige maand. Ze had de zorg voor haar 6 andere kinderen met de hulp van $ 490 per maand in voedselbonnen evenals de sociale zekerheid handicap betalingen voor drie van de kinderen. Op de vraag hoe een enig kind eindigt met 14, Nadya Suleman zei: Dat was altijd een droom van mij, een grote familie, een grote familie, en ik verlangde naar bepaalde verbindingen en hulpstukken met een andere persoon die II echt ontbrak, Ik geloof, opgroeien. Betekent dit het gebruik van embryonale stamcellen lijkt een beter alternatief voor de belofte van onderzoek dat kan leiden tot genezing van zoveel van onze gedachten veranderen ziekten? Deze 8 voortijdig geboren kinderen wordt verwacht dat ze weken in het ziekenhuis gewoon leren leven. De vorige zes kinderen zullen waarschijnlijk allemaal middelste kind syndroom als goed.Ik kan geen manier om de beslissing Miss Suleman s uitleggen aan degenen die hopen voor slechts een kans op een leven dat ze al kennen, laat staan 8 ogen.
