De gevolgen van blootstelling aan straling

Elke dag van ons leven zijn we blootgesteld aan straling. Het grootste deel van deze straling is afkomstig van natuurlijke bronnen --- ongeveer 82 procent volgens de Nuclear Regulatory Commission --- en komt in kleine doses die niet rechtvaardigen veel bezorgdheid. Daarnaast is de blootstelling aan een aantal kunstmatige bronnen van straling, zoals medische X-stralen, is ook geen reden tot bezorgdheid. Het menselijk lichaam is in staat de behandeling deze kleine doses. Plotselinge blootstelling aan grote hoeveelheden straling of langdurige blootstelling aan matige hoeveelheden straling kan echter ernstige gezondheidsproblemen veroorzaken. Straling treft mensen anders, afhankelijk van een aantal factoren. Algemeen Effecten

Straling
is schadelijk voor levende cellen. Geëvolueerd zijn op een planeet waar straling voorkomt echter het menselijk lichaam kan herstellen van de schade van straling. Kleine, kortstondige blootstelling aan straling zal cellen te doden, maar miljoenen cellen sterven in elke dag een gezond lichaam reeds. Een paar meer verloren zullen een negatief effect hebben. Hoge doses straling overweldigen het lichaam cellen sneller dan het lichaam kan vernietigen de schade te herstellen. Ziekte of overlijden kan leiden. Lage doses straling kan
Grote Dosis

Een gevaarlijk zijn omdat in plaats van cellen te vernietigen, ze schade aan cellen componenten zoals DNA, wat kan leiden tot schadelijke effecten veroorzaken. grote dosis straling, het soort dat afkomstig zou zijn van de gevolgen van een nucleaire bom of uit een reactor kernsmelting, kan leiden tot stralingsziekte. Deze aandoening, de zogenaamde acute straling syndroom (ARS), zal plaatsvinden, volgens de Centers for Disease Control and Prevention, alleen als aan alle onderstaande voorwaarden wordt voldaan: de dosis was hoog, de straling was in staat door te dringen tot de inwendige organen, de straling beïnvloed het grootste deel van het lichaam en de blootstelling gebeurde snel, meestal binnen een paar minuten. Rampen zoals de kernsmelting van de Tsjernobyl-reactor in 1986 en de twee atoombommen op Hiroshima en Nagasaki in 1945 geproduceerd ARS in hun slachtoffers. ARS kan ook het gevolg zijn van geneesmiddelen blootstelling aan straling.

De vroege symptomen van ARS zijn braken, misselijkheid en diarree, volgens de Centers for Disease Control and Prevention. Deze kunnen overal duren van enkele minuten tot enkele dagen. Hierna begint de persoon zich beter te voelen voordat terugvallen in een fase van een ernstige ziekte. Deze fase van de ziekte kan zijn verlies van eetlust, vermoeidheid, koorts, misselijkheid, braken, diarree en mogelijk zelfs toevallen en coma, en kan duren van uren tot maanden. De morbiditeit van ARS afhankelijk van de ernst en de duur van de eerste blootstelling. De meeste mensen die sterven van ARS sterven aan infecties en inwendige bloedingen veroorzaakt door schade aan het beenmerg.

In laboratoriumproeven op proefdieren, hoge doses straling hebben mutaties veroorzaakt, overeenkomstig de nucleaire regelgevende raad, maar geen vergelijkbare trends zijn waargenomen bij de kinderen van de overlevenden van Hiroshima en Nagasaki.
Aanhoudende Small Doses

Volgens de Nuclear Regulatory Raad, de gegevens over de effecten van kleine, aanhoudende stralingsdoses zijn niet overtuigend. Terwijl grote posities is aangetoond dat het risico op kanker verhogen, hoeft studies op kleine bestralingsdosis niet laten een sluitend oorzakelijk verband. Toch is de Nuclear Regulatory Raad en de grotere internationale wetenschappelijke gemeenschap aannemen dat lage dosis blootstelling aan straling kanker of andere gezondheidsrisico's kunnen veroorzaken. De NRC en andere organisaties hebben veilige blootstelling richtlijnen, opgesteld langs conservatieve schattingen van tolerantie en gevolg, voor de werkplek en openbare veiligheid opgericht.
Risico voor Ongeboren Zuigelingen

Volgens de CDC, ongeboren baby's zijn bijzonder gevoelig voor blootstelling aan straling, vooral tijdens de vroege stadia van de zwangerschap. Naarmate de zwangerschap vordert, het kind steeds tegen straling. Omgekeerd, tijdens de eerste 15 weken van de zwangerschap kan stralingsblootstelling leiden tot aangeboren afwijkingen en een hoger risico op kanker later in het leven, zelfs op niveaus die geen zichtbaar effect op de moeder hebben. Haar positie in de moederschoot gedeeltelijk beschermt de baby van blootstelling aan straling, het zal niet dezelfde dosis straling ontvangen van externe bronnen dat de moeder wil. Als de moeder ongeluk inneemt of inademt radioactief materiaal, zal dit worden overgedragen aan het kind via de bloedbaan. Het CDC adviseert aanstaande moeders die bezorgd zijn over de blootstelling aan straling aan hun ongeboren kinderen op medisch advies in te winnen.
Bronnen van blootstelling

De overgrote meerderheid van de stralingsbronnen elk van ons zullen tegenkomen in onze levens zijn waarschijnlijk geen ernstige schade veroorzaken. Met uitzondering van zwangere vrouwen, is er weinig reden om bezorgd te zijn over de lage blootstelling dosis zoals medische X-stralen. Bronnen van extreem hoge doses straling, zoals nucleaire wapens en de kernsmelting van kerncentrales, zijn zeldzame gebeurtenissen geweest in de geschiedenis. De meest waarschijnlijke bron van blootstelling aan straling die een merkbaar effect op de mens zal hebben zal komen in de vorm van geneesmiddelen bestraling.