Diagnose van congestief hartfalen

congestief hartfalen (CHF) is een aandoening die resulteert in het hart niet in staat om voldoende zuurstofrijk bloed voldoende te pompen naar de rest van het lichaam. Zoals de bloedstroom uit het hart vertraagt, bloed back-up in het lichaam van de andere organen, waardoor congestie in de weefsels. CHF wordt voornamelijk gediagnosticeerd met behulp van de kennis van de medische geschiedenis van de patiënt, bloed en laboratoriumtests, en een grondig lichamelijk onderzoek. Oorzaken

Voorwaarden
zoals hoge bloeddruk, coronaire hartziekte, hartaanval, aritmie (hartritmestoornissen) en cardiomyopathie (ziekte van de hartspier) vaakst veroorzaken congestief hartfalen. Hoewel niet altijd volledig omkeerbaar, kan de aandoening worden behandeld en beheerd met de juiste medicatie en levensstijl wijzigingen.
Symptomen

De meest voorkomende symptomen van CHF zijn kortademigheid terwijl het actief en liggen, zwelling van de buik, enkels en benen, snelle of onregelmatige hartslag en extreme vermoeidheid.

Patiënten
kunnen ook last hebben van misselijkheid, snelle gewichtstoename door vochtophoping, hoesten, slaapproblemen en verlies van eetlust.
Fysieke Examen

De fysieke examen bepaalt vooral of het lichaam opslaan van overtollige zout en water in het lichaam. Deze vochtretentie heet oedeem, en is een veel voorkomend symptoom in patiënten met hartfalen. Artsen bepalen ook de conditie van het hart door het controleren van de vitale functies van de patiënt, zoals hartslag, bloeddruk, hart-formaat, harttonen en ademgeluiden.
Diagnostische tests

Een elektrocardiogram (ECG) wordt gebruikt om eventuele aritmie detecteren.

Chest
röntgenstraling dan elke vergroting van het hart, alsmede eventuele ophopingen vloeistof in of rond de longen.

Een echocardiogram, een gedetailleerde echo van het hart, wordt gebruikt om beelden van de hartspier, elke klep afwijkingen en patronen van de bloedstroom bekijken en te meten. Deze test wordt ook gebruikt om de ejectiefractie van de patiënt (EF) te meten. Uw EF is het percentage van zuurstofrijk bloed dat wordt gepompt uit je hart naar de rest van het lichaam. Algemeen CHF patiënten produceren een EF minder dan 50%

Een angiogram bepaalt de aanwezigheid van kransslagaderziekte, een vernauwing of verstopping van de bloedvaten door plaque bouwen.

Gemeenschappelijke bloedtest gebruikt om de aanwezigheid van CHF is een brein natriuretisch peptide level (BNP). Uw BNP niveau variëren met leeftijd en geslacht, maar gewoonlijk in hogere aanwezigheid van hartfalen.
Behandelingen

CHF
kan door een combinatie van behandeling geneesmiddelen zoals ACE-remmers en bètablokkers. ACE-remmers ontspannen de bloedvaten, verbetering van het verkeer en het verlagen van de bloeddruk. Bètablokkers vertragen de hartslag en ook lagere bloeddruk. Beide geneesmiddelen te verbeteren hartfunctie en de kwaliteit van leven bij patiënten met CHF. Digitalis is een geneesmiddel dat gebruikt wordt om de hartspier te versterken en de pompwerking te verbeteren, terwijl diuretica verwijdert overtollige zout en water uit het lichaam. Ze worden gebruikt om oedeem te verlichten en leiden patiënten te urineren.

Batterijgevoede medische hulpmiddelen
zoals implanteerbare cardioverter defibrillatoren (ICD's) en pacemakers geïmplanteerd onder de huid bij sommige patiënten de hartslag te helpen op een gecoördineerde mode. Zowel ICD's en pacemakers zijn elektrische impuls generatoren ontworpen om wanneer nodig de therapie te bieden aan het hart. ICD schok het hart weer in een normaal ritme in de aanwezigheid van een aritmie, terwijl pacemakers monitor en tempo het hart om consequent te verslaan in een normaal ritme.

Harttransplantaties
worden niet meer uitgevoerd op acute CHF patiënten wier hart kan adequaat functie. Het hart wordt vervangen door gezonde hart van een donor.

Coronaire bypass operatie
wordt uitgevoerd op CHF patiënten die lijden aan coronaire hartziekte. Artsen omzeilen bloed rond de verstopte slagaders, waardoor een betere doorbloeding te bevorderen naar het hart.