Doelstellingen van voedselverrijking

Eten verrijking is voor de volksgezondheid praktijk van het toevoegen van microvoedingsstoffen aan conventionele voedingsmiddelen, zoals melk, om hun voedingswaarde te verbeteren. Micronutriënten zijn sporen hoeveelheden essentiële vitaminen en mineralen, die, wanneer toegevoegd aan levensmiddelen, kan de consument helpen te voldoen aan de Amerikaanse ministerie van Landbouw (USDA) aanbevolen minimale dieetwensen. De World Health Organization bevordert de wetenschap en de praktijk van voedselverrijking als preventieve gezondheidszorg maatregel om voedingstekorten en aanverwante ziekten tegen te gaan. Geschiedenis

Beginning
in de jaren 1950, voeding en agrarische wetenschappers ontwikkelden manieren om de voedingswaarde van agrarische gewassen zoals rijst en tarwe om de volksgezondheid te verbeteren. Bijvoorbeeld, het Rockefeller Institute ingevoerd "Golden Rice" in Azië en India; deze variëteit van rijst is verrijkt met beta-caroteen verwante voedingstekorten die wijdverspreid zijn in de regio te bestrijden. Niet alleen heeft voedselverrijking uitgegroeid tot een frequente component van de internationale ontwikkeling van de landbouw en voeding programma's, maar het werd ook een centraal onderdeel van de Amerikaanse praktijken volksgezondheid ook.
Approaches

Twee centrale benaderingen voor voedselverrijking bestaan. De eerste benadering is door toevoeging van vitamines en essentiële mineralen de genetische samenstelling van een plant, zoals de verrijking van rijst met beta-caroteen. De tweede benadering is door het toevoegen microvoedingsstoffen een voltooide voedingsproduct, zoals vruchtensap. In dit type van benadering, voedselproducenten micronutriënten toe te voegen aan het voedselproduct voordat de producten zijn beschikbaar voor het publiek.
Doelstellingen

Een van de belangrijkste doelstellingen van voedselverrijking is om consumenten die in gebieden met beperkte middelen voedsel leven te helpen. Een ander doel is om de gezonde voeding van de bevolking, dat ofwel een laag inkomen status of wonen in gebieden waar de toegang tot gezond voedsel wordt beperkt toenemen.
Voorbeelden

Versterkte voedingsmiddelen zijn wijdverspreid, bijvoorbeeld melk met vitamine D en fruitsap met calcium. De micronutriënten toegevoegd aan deze voedingsmiddelen het risico op ziekte als gevolg van voedingstekorten. Bijvoorbeeld, foliumzuur is belangrijk voor gestational ontwikkeling en calcium is nodig voor het behoud van sterke botten. Bovendien, het toevoegen van fluoride aan te boren en gebotteld water wordt gezien als een volksgezondheidsmaatregel dat mondhygiëne verbetert.