ECT behandeling voor depressie

Elektroconvulsietherapie (ECT) - misschien beter bekend als elektrische schok therapie - is een medische procedure die is gebruikt sinds de jaren 1930 tot de meest ernstige vormen van depressie succesvol te behandelen bij volwassenen. Echter, in de 20e eeuw, vele celebrity critici en fictie auteurs hebben ECT gegoten in een zeer negatief daglicht. Definitie van

Elektroconvulsietherapie eherapy
(ECT) is een psychiatrische behandeling waarbij de artsen te beheren korte maar krachtige elektrische stromen over specifieke regio's van de schedel een verdoofde patiënt /hersenen om een ​​aanval te veroorzaken. Duurt tussen de 15 seconden en 1 minuut, dit beslag meestal resulteert in een verbeterde kwaliteit van leven (zowel op de korte en lange termijn) voor de slachtoffers van ernstige depressie en katatonie die niet reageren op behandeling met medicijnen.
Geschiedenis

Al in de jaren 1500, Europese artsen begon te experimenteren met beslaglegging-inducerende chemische stoffen, het gebruik ervan in het bijzonder op patiënten met psychiatrische aandoeningen. In 1934, de Hongaarse psychiater Ladislas Meduna werd de eerste arts om een ​​regime van krampachtige therapie promoten als een behandeling voor schizofrenie en epilepsie, met behulp van kamfer en metrazol om de aanvallen te induceren. Gebruik van metrazol gebaseerde convulsieve therapie verspreiding snel, met als hoogtepunt Zwitserland gastheer van de allereerste internationale conferentie over de procedure van 1937.Meanwhile, Italiaanse psychiaters Ugo Cerletti en Lucio Bini werden experimenten uitgevoerd op dieren om aanvallen via elektriciteit opwekken. In 1937, aangemoedigd door de groeiende populariteit van krampachtige therapie, ze voerde een experiment waarin ze met succes veroorzaakte een metrazol-achtige aanvallen in een menselijke patiënt met behulp van elektriciteit. Goedkoper, handiger en minder desoriënterend voor patiënten, elektriciteit werd al snel de voorkeur krampachtige therapie. Vandaar dat ECT was born.ECT slechts licht veranderd door de jaren heen, vooral om bijwerkingen zoals geheugenverlies en spierspanningen te beperken. Voor het geheugen, de "shock" veranderd van een sinusvormige, gelijkstroom trigger om een ​​korte-puls, wisselstroom trekker. Voor de skelet-spier verwondingen, arts begon behandeling van patiënten met spierontspanners voordat de behandeling het geweld van de convulsies minimaliseren, hoewel de drugs neiging om het middenrif ontspannen ook, leidt tot een gevoel van verstikking, ondanks een beademingsbuis. Artsen behandelden deze ongemakken door het toedienen van een zachte anesthetic.Today, bijna 1 miljoen mensen ontvangen ECT per jaar voor ernstige depressie.
Procedure

Een psychiater zal voorschrijven ECT aan patiënten met een ernstige depressie of ernstige manie die ofwel (a) niet reageren op antidepressiva, (b) zwanger bent (de effecten van ECT zijn beperkt tot de hersenen van de moeder) of (c) hebben aangetoond goede respons op ECT voor. In de meeste gevallen wordt de keuze laten behandelen volledig overgelaten aan de patiënt. Echter, voor een patiënt in een katatonische depressie of iemand die actief ingesteld op zelfmoord, een psychiater kan ECT beheren zonder toestemming. In beide gevallen wordt de arts handelt in het belang van de tijd, zoals langdurige catatonische depressie kan leiden tot blijvende schade aan de hersenen en een suïcidale patiënt kan ernstige schade doen om zich tijdens de 2 tot 3 weken duurt voor het medicijn om te beginnen te work.Before ECT, een elektro-encefalogram (EEG) is bevestigd aan de patiënt om hersenactiviteit monitoren en een elektrocardiogram (EKG) is bevestigd aan pulse en vitale functies controleren. De procedure begint met een kortwerkende verdoving - zoals methohexital, propofol, etomidaat of thiopental - ontworpen om de patiënt te laten inslapen. Een verpleegster injecteert hem daarna met de spierverslapper succinycholine. Sommige behandelingen ook het medicijn atropine gebruiken om de speekselproductie te stoppen tijdens ECT, verstikking te voorkomen. De patiënt ademt pure zuurstof via een masker of tubing.There zijn twee soorten van ECT: unilateraal en bilateraal. Voor de unilaterale ECT, wordt een elektrode geplaatst op de tempel van de nondominant kant van de hersenen (dwz linker slaap voor rechtshandige en vice versa) en de andere is geplaatst in het midden van het voorhoofd. Voor bilaterale ECT wordt een elektrode geplaatst op elke temple.Next, een korte-puls stroom, bestaande uit ongeveer 800 milliampère (0,8 amp), stroomt in de hersenen gedurende 1-6 seconden. Onmiddellijk, een clonische aanval duurt tussen de 30 en 60 seconden optreedt. Tien tot 15 minuten later, de patiënt ontwaakt en kan verwarring, hoofdpijn of stijfheid voelen. Echter, dit gaat na ongeveer 30 minuten tot een uur.
Mechanism

Terwijl klinische onderzoekers het erover eens dat ECT een effectieve behandeling is, wordt hun begrip van zijn fysiologisch mechanisme beperkt door hun tools om de hersenen. Momenteel, EEG-metingen van delta hersengolven blijkt dat, na de eerste aanval spikes, hersengolven langzaam een ​​verminderde frequentie, gelijk aan die waargenomen bij van sleep.On cellulair niveau, hebben studies dat ECT de gevoeligheid aanzienlijk vergroot post- synaptische serotonine receptoren, een van de belangrijkste neurotransmittersystemen in depressieve ziekte. Studies hebben ook geconstateerd dat ECT verhoogt de gevoeligheid van serotoninereceptoren in de hippocampus gedeelte van de hersenen, zodat voor verhoogde afgifte van neurotransmitters glutamaat en gamma-aminoboterzuur. Ondertussen, ECT dempt de receptoren in de noradrenaline en dopamine negatieve feedback loop, waardoor hun niveau in de blood.Finally, in 2006 Bocchio-Chiavetto et al.. vond dat ECT verhoogt het niveau van de brain-derived neurotrophic factor (BDNF) in het bloed van ernstig depressieve patiënten. BDNF is een zenuwgroeifactor de overleving en groei van nieuwe neuronen, vooral op het gebied van de hersenen controle langetermijngeheugen bevordert. Eerder onderzoek heeft aangetoond dat BDNF niveaus zijn significant lager bij patiënten met een ernstige depressie, schizofrenie en andere ernstige psychische stoornissen. Dat gezegd hebbende, het is niet duidelijk of BDNF niveaus zijn de oorzaak of slechts het symptoom van deze voorwaarden.
Side Effects

Afgezien van de 20 tot 60 minuten van tijdelijke verwarring en geheugenverlies onmiddellijk na ECT, sommige patiënten melden geheugenverlies gebeurtenissen weken of maanden voordat de behandeling ("geheugenverlies") en /of na ("anterograde amnesie"). Dit neigt vaker voor te komen bij patiënten die bilaterale ECT ontvangen. Helaas studies suggereren ook de bilaterale ECT is effectief bij de behandeling van depressie dan de eenzijdige method.A slecht geheugen is een symptoom van ernstige depressie, zodat het vaak moeilijk om te onderscheiden of ECT veroorzaakt geheugenverlies of ernstige depressie die aan ECT bemoeid met de initiële vorming van memories.A verslag 1999 door de Amerikaanse Surgeon General beoordeeld het bestaande lichaam van onderzoek op ECT (met inbegrip van autopsies, CT-scans en MRI's) en concludeerde dat de procedure niet veroorzaakt "grove structurele hersenafwijkingen pathologie," Vandaag, ernstige en permanente geheugenverlies slechts effect 0,05% van de patiënten (1 op de 2000).