Evolutionaire Psychologie & Agressief gedrag

Evolutionaire psychologie is een relatief nieuwe tak binnen de gedragswetenschappen, het hebben van formele onderbouwing begin in de jaren 1970. Terwijl Darwin bood de basis voor de evolutionaire psychologie in zijn evolutietheorie, hij grotendeels gericht op biologische aanpassingen als gevolg van evolutionaire druk. Evolutietheorie, parallel, adressen psychologische adaptaties zoals taal, seksuele selectie en agressie. Agressie, als een psychologisch gedrag, is een daad bedoeld om lichamelijke, geestelijke of sociale schade, met name tussen de leden van dezelfde soort veroorzaken. Hoewel we vaak denken aan agressief gedrag, zoals fysiek geweld, psychologen ook overwegen exemplaren van een meer subtiele aard. Bijvoorbeeld met behulp gerucht naar een andere reputatie en publieke spot beschadigen zijn beide vormen van sociale agressie. In-Group Agressie

-groep en dezelfde soort agressie wordt als een component en instrument centraal in sociale netwerken en statusbepaling. Robert Wright, in zijn boek "The Moral Animal," beschrijft onze instrumenten voor sociale klimmen als, "die ertoe strekt de nabestaanden, die onze genen delen, bij niet-verwanten van het andere geslacht die pakket onze genen voor verzending, kan helpen om de volgende generatie, of bij niet-verwanten van beide geslachten die lijken waarschijnlijk de gunst terug te keren. "

Degenen die niet kunnen of niet aan deze criteria wordt vaak een ontmoeting met een toenemende mate van agressie, soms om te voorkomen dat anderen de wijziging van een huidige status individu, op andere tijden te verwijderen of te vangen van de sociale status van een tegenstander.
Outgroep Agressie

Survival
is een primaire bron van agressie tussen de leden van verschillende soorten. Het wordt ook gezien als een bron voor coöperatief en altruïstisch gedrag tussen die van dezelfde soort, wat resulteert in gedrag zoals kudde mentaliteit en de ogenschijnlijk onbaatzuchtige daad van het offeren van zichzelf in de verdediging van anderen.

De psychologie van out- groep agressie verklaart ook interacties tussen leden van dezelfde soort te vinden in verschillende subgroepen, echte of ingebeelde. Bijvoorbeeld, kan racisme en oorlog gedeeltelijk begrepen worden via dezelfde psychologische componenten die bepalen out-group agressie, gebaseerd op instinct om te overleven en het behoud van hulpbronnen.
Agressie en Altruïsme

Altruïsme
wordt vaak gezien als culturele en sociale onbaatzuchtigheid van een individu. Evolutionaire theorie, echter, beschrijft het als een systeem van gedrag dat niet kan lijken rechtstreeks ten goede aan de altruïstische individu, maar in werkelijkheid hulp in evolutionaire zin.

Robert Trivers
, in zijn 1971 paper "The Evolution van wederzijdse Altruïsme, "schetste agressie als een van de vele" belangrijke aanpassingen aan de altruïstische systeem te regelen. " Zij doet dit door het overtuigen van anderen in de richting van wederzijds winstgevende sociaal gedrag

bijvoorbeeld Wright legt uit: "Als woord van uw woeste eer krijgt rond, zodat een enkele, bloedige knokpartij schrikt scores van de buren uit je vals spelen. - zelfs iets en soms - toen de strijd was het risico waard ". Het resultaat is een wederkerig altruïsme, waarin elke deelnemer respecteert de eer van anderen, in toom gehouden door middel van impliciete en daadwerkelijke agressie.
Geslacht Agressie

Evolutionaire psychologie
voorspelt verschillende stijlen van agressie op basis van geslacht, vooral omdat zij betrekking hebben op seksuele rollen. In de meeste gevallen, mannen neigen naar directe agressie en fysiek geweld, terwijl de vrouwtjes zijn geneigd te gaan tot meer sociale en indirecte vormen. Deze verschillen zijn voornamelijk te verklaren als gevolg van gendergerelateerd, seksuele investering.
Sexual Selection and Investment

Typisch kan mannetjes talrijke nakomelingen op basis van het aantal te genereren vrouwtjes waarmee zij seksuele toegang. Mannelijke agressie komt dus ten goede van een individu door een beperking en voorkoming van de seksuele toegang van andere mannetjes om de beschikbare pool van vrouwtjes.

Vrouwtjes
, daarentegen, hebben een veel hogere investering in de voortplanting. Individueel kan een vrouwelijk een beperkt aantal nakomelingen op elk moment. Als gevolg hiervan, vrouwtjes profiteren door paring met de sterkste en meest vindingrijke mannen, en succes vereist vaak sociaal, in plaats van fysieke agressie.