Geschiedenis van Anesthesiologists

Anesthesiologie is een groeiende gebied van de geneeskunde. Voorafgaand aan het midden van 1800 operatie werd uitgevoerd zonder pijn effectief management technieken. Als chirurgie en wetenschap moeite om nieuwe methoden te helpen patiënt omgaan met pijn vinden, de relevantie van de anesthesiologie groeide en anesthesisten nu bijdragen aan vele verschillende aspecten van de geneeskunde. Oude Anesthesie

In oude tijden, toen een operatie moest worden uitgevoerd was er geen klinisch bewezen medicijn aan een patiënt verdoven. De meest primitieve vorm van pijnbestrijding tijdens de operatie was om de patiënt iets te bijten op te geven, en hebben verschillende andere mensen houden hem naar beneden. Alcohol is een van de eerste chemische anesthetica. Een patiënt zou worden gedaan om alcoholische dranken te consumeren totdat hij dronken genoeg om flauwvalt geworden. Later, opium, of doek gedrenkt in chemische stoffen die schadelijke dampen geproduceerd werden gebruikt om een ​​patiënt bewusteloos te maken. Zelfs met deze methoden, zouden chirurgen uitvoeren van complexe en tijdrovende procedures meerdere assistenten bij de hand hebben om een ​​patiënt te beperken moet de verdoving slijten.
Chemische Anesthesie

In de midden van 1800 meer effectieve vormen van anesthesie werden ontdekt. Ether was de leidende verdoving van de keuze voor veel artsen. De chemische genoemd chloroform werd ook erkend als een effectief middel om een ​​patiënt bewusteloos. Het probleem met chloroform of ether was dat de dampen een patiënt moest inhaleren giftig waren en ademen teveel fataal kunnen blijken. Lachgas, tegenwoordig bekend als 'lachgas', werd gebruikt door tandartsen om een ​​zinloze of duizelig emotionele toestand waarin de gevoeligheid van de patiënt om pijn afgestompt te induceren. Na de Tweede Wereldoorlog de wetenschap van de anesthesiologie bloeide als artsen wilden perfectioneren veiligere en efficiëntere manieren het verdoven patiënten tijdens pijnlijke procedures.
Evolutie Anesthesiologie

Tegen het einde van de negentiende eeuw de meeste medische deskundigen het erover eens dat de ether was veiliger dan chloroform. Zo werd ether de primaire chirurgische anesthesie en werd bijna uitsluitend toegediend. De belangrijkste methode van toediening ether was een geweekte doek met de chemische over neus en mond van de patiënt te houden, waardoor ze te dwingen om de dampen inhaleren totdat ze werden bewusteloos. Ether was zo eenvoudig te beheren dat de taak meestal door nurses.Eventually het begrip van verschillende gezondheidsvoorschriften en behandelingen ontwikkeld en nieuwe chirurgische procedures die nooit eerder had geprobeerd kon worden uitgevoerd met behulp van verdoving werd uitgevoerd. Omdat de vraag naar professionals in de gezondheidszorg die goed waren thuis in de praktijk van verlamming patiënten groeide, werden organisaties gewijd aan het begrijpen en verbeteren van verdoving geneeskunde gevormd.
Nieuwe methoden

Aangezien het gebied van de anesthesiologie geëvolueerd nieuwe stoffen vervangen ether en anesthetica zijn nu veiliger en effectiever dan voorheen. Veiliger gassen en geneesmiddelen kunnen worden gebruikt door getrainde anesthesiologen een patiënt bewusteloos zonder potentieel schadelijke bijwerkingen van ether zoals misselijkheid of hoofdpijn. Sommige moderne anesthetica zijn de verdovende thiopentonnatrium. Thiopentonnatrium is een intraveneuze geneesmiddel dat een patiënt het bewustzijn kan maken binnen 30 seconden. Andere hedendaagse anesthetica zijn gassen zoals halothaan, enfluraan, methoxyfluraan en cyclopropaan. Moderne anesthetica verlaten bloedstroom van de patiënt snel en toestaan ​​dat ontvangers van kleine chirurgische ingrepen op dezelfde dag dat de procedure wordt uitgevoerd om te worden afgevoerd. Verbeterde verdoving toedienen technieken laten anesthesiologen om de dosering van een verdoving te controleren en te onderhouden veiliger niveaus van chemische stoffen invoeren van het lichaam van de patiënt.
Modern Anesthesiologists

In de huidige medische omgeving een anesthesist doet meer dan het beheer van pijnstilling tijdens de operatie. Anesthesisten werken met patiënten na de operatie te helpen volgen en te controleren postoperatieve pijnbestrijding. Dit kan onder meer het toedienen van pijnstilling via intraveneuze eenheden of pijnstillers. Zij kunnen ook helpen met het controlerende pijn tijdens fysiotherapie of herstelprogramma's. Anesthesisten kan begeleiding bieden aan patiënten zowel voor als na de operatie om de procedures uit te leggen en om te bepalen of de patiënt is waarschijnlijk geen bijwerkingen van de anesthesie te ervaren. Sommige anesthesisten gespecialiseerd in end-of-life care, en de controle van pijn voor terminaal zieke patiënten.