Geschiedenis van brillen

Het is onwaarschijnlijk dat de instrumenten voor visueel hulpmiddel werd gebruikt in het oude Egypte, Griekenland en Rome. Hoewel Nero gebruikt een smaragd te kijken naar de gladiatorenspelen, gebruikte hij het waarschijnlijk voor de groene kleur (die blokkeerde het zonlicht). De oude Chinezen worden vaak gedacht bril te hebben ontwikkeld 2.000 jaar geleden, maar deze lenzen werden alleen gebruikt om de ogen te beschermen tegen kwade krachten. Geschiedenis

De eerste visuele hulp instrumenten werden ontwikkeld rond 1000 CE, bij het lezen van stenen (vergrootglazen) werden ontwikkeld om monniken in het lezen en schrijven te helpen. De Venetianen leerden glazen lezen stenen die op de lectuur werden geplaatst produceren. Ze begonnen later maken lijsten met glas lenzen te dragen voor de ogen. De eerste bril (frames met zijbalken) zijn waarschijnlijk tussen 1268 en 1289, hoewel de naam van de uitvinder is onbekend. De vroegste artistieke representatie van brillen verscheen in schilderijen door Tomasso da Modena in 1352. Zijn schilderijen toonde monniken lezen en kopiëren van handschriften met vergrootglazen die zijn neergestreken op de neus.
Time Frame

Na verloop van tijd werden lenzen ontwikkeld om een ​​verscheidenheid van visuele hulp waardeverminderingen. De eerste lenzen werden gebruikt voor het lezen en verziendheid steun. Dan, in de 16e eeuw, werden concave lenzen geïntroduceerd om hulp myopie (bijziendheid). Paus Leo X gebruikt deze lenzen tijdens de jacht. Het gebruik van een bril verspreid vanuit Italië naar andere delen van Europa, waaronder de Lage Landen, Spanje, Duitsland, Frankrijk en Engeland. Brillen waren duur in koloniale Amerika, want ze hadden uit Europa worden ingevoerd. In de jaren 1780, Benjamin Franklin werd vermoeid van het hebben om te schakelen tussen afstand en leesbril. Dientengevolge, ontwikkelde hij wat later als bifocale zou worden. In 1827, Londen opticien John Isaac Hawkins ontwikkelde trifocals en gepatenteerd de termen "bifocale" en "trifocals."
Preventie /Solution

Een van de meest aanzienlijke problemen met brillen en bril was hoe ze te houden van het vallen van iemands gezicht. De vroegste bril is gemaakt van kwarts lenzen die werden geplaatst in v-vormige bevestigingen en geplaatst op de neus. De 17e-eeuwse Spaanse geëxperimenteerd met koppelverkoop linten over de oren, maar het nooit betrapt op. Toen de Italianen en Spanjaarden introduceerden bril naar China, probeerde de Chinese voegen keramische gewichten om de linten. Tot slot in 1730, Londen opticien Edward Scarlett loste het probleem op door het ontwikkelen stijve zijstukken over de oren worden geplaatst. Dit ontwerp verspreid over heel Europa en werd het model voor een bril van vandaag.
Soorten

Verschillende soorten brillen en brillen
hebben door de geschiedenis heen ontwikkeld. Hoewel de termen brillen en brillen elkaar worden gebruikt vandaag de dag, brillen historisch genoemd frames met sidebars terwijl brillen genoemd lenzen zonder sidebars. De monocle (gebruikt om visie te corrigeren in een oog) werd ontwikkeld in Duitsland in de jaren 1700 en kwam naar Engeland in de jaren 1800. Oostenrijkse JF Voigtlander gemaakt monocles in Wenen en heeft bijgedragen aan hun toenemende populariteit onder upper-class mannen in Duitsland en Rusland. Monocles bleef populair tot het einde van Wereldoorlog I. Daarna vielen ze uit de mode vanwege hun associaties met de Duitse militairen. In de 18e eeuw, Engels opticien George Adams ontwikkelde de lorgnet (brillen die werden gehouden met een handvat in plaats van die over de oren). Lorgnettes waren vaak kunstig versierd en populair voor Engels dames van de mode geworden. Pince-nez brillen (brillen zonder oortjes, in plaats knijpen de neus) verscheen voor het eerst in de jaren 1840, maar werd populair in het laatste deel van de 19e eeuw. Ze kwamen in vele stijlen voor zowel mannen als vrouwen, en ze hadden het voordeel dat het gemakkelijk gleed in en uit.
Overwegingen

Tot voor kort, veel Europeanen (en later Amerikanen) waren terughoudend om een ​​bril te dragen in het openbaar. Het Engels en het Frans als het een stigma toegeven nodig visuele hulp. Edellieden van Engeland en Frankrijk de voorkeur aan de monocle, die ze gemakkelijk en discreet kon glijden in en uit. De Spaanse echter beschouwd als een bril om een ​​merk van formaat te zijn. Ze geloofden brillen maakten ze er intelligent en waardig. Maar zelfs zo recent als de vroege 20e eeuw, opticien Dr Norburne Jenkins schreef dat een bril moet zelden worden gedragen in het openbaar en dat glazen werden bijzonder ontsierend voor vrouwen en meisjes. Toch, in 1914, het stigma van de bril begon te tanen en glazen begon te worden gedragen in het openbaar. Schildpad frames populair werd in het begin van de 20e eeuw, terwijl de prins-nez bleef populair bij de ouderen tot de jaren 1930. In de jaren 1930, Hollywood beroemdheden bijgedragen aan de populariteit van zonnebrillen, het veroorzaken van een bril om een ​​teken van mode als een visueel hulpmiddel geworden.