Geschiedenis van de knieprothese

Knie vervangende operatie is een medische procedure waarbij volledige of gedeeltelijke knie structuur van een patiënt wordt vervangen door synthetische componenten. Het is ontworpen om de patiënt zoveel mogelijk functie behouden terwijl het verlichten van pijn in de knie en de omliggende gebieden. De meeste knieprothesen uitgevoerd door osteoartritis, maar kan ook worden gebruikt om andere aandoeningen en ziekten. Voorgeschiedenis

eerste knie operaties werden uitgevoerd in 1891 door de Duitse chirurg Theophilus Gluck, die met een aantal verschillende materialen, zoals geoogst spieren en vet, nylon en varkensblazen geëxperimenteerd het kniegewricht vangen en de pijn verlichten. Hij gelooft ook de eerste echte knievervangende operatie te hebben uitgevoerd, met behulp van ivoor te simuleren het kniegewricht structuur. De ivoren gezamenlijke was scharnierende en gestabiliseerd met behulp van gips of metaal.
De jaren 1960 en '70

Er was weinig verbetering in de knie vervangende operatie uit de late 19e eeuw door de 1950. Gluck's ivoor en gips techniek werd meerdere malen met behulp van metalen en kunststof onderdelen bijgewerkt, maar ze waren nog steeds gevormd in een scharnier-soort apparaat dat zowel flexibel en gevoelig voor complicaties en falen was. In 1974, een groep onderzoekers van het Massachusetts General Hospital ontwikkelden een afgeronde plastic component die erg lijkt op de traditionele knie structuur en toegestaan ​​voor totale gezamenlijke vervanging. Hun ontwerp wordt vaak aangeduid als de "totale condylaire knie."
Mobile-Bearing Vervangingen

De mobiele-dragende knieprothese is ontworpen in de late jaren 1970 en vroege jaren 1980, hoewel het nog wordt geperfectioneerd en geactualiseerd. Deze techniek is ter verbetering rotatie en maximale functionaliteit en flexibiliteit na de operatie. Een mobiele dragende vervanging kan de synthetische gemeenschappelijk platform draaien, in tegenstelling tot een vaste-dragende verbinding, die meer stilstaat. Deze technologie werd ontwikkeld in Martland Hospital in New Jersey door Fred Buechel, een chirurg, en Michael Pappas, een ingenieur. De Buechel-Pappas gewrichtsvervangingssysteem wordt nog steeds veel gebruikt vandaag de dag.
Minimaal Invasieve Chirurgie

Tot de jaren 1990, werd knievervangende operatie uitgevoerd door middel van een zeer invasieve procedure die nodig is tot een meter lange incisie aan de voorkant van de knie. Deze operatie was zeer traumatisch beschouwd en kwam met een uitgebreid herstelperiode. Sinds de late jaren 1990, echter, veel chirurgen begonnen met een minimaal invasieve techniek die slechts 3 tot 5 inch incisie nodig gebruiken. In plaats kappen van de voorzijde van het been, beschadiging van de slow te genezen dijspier, kan de sneden worden gemaakt in de zijkant van de knie en de knieschijf wordt opzij geschoven om toegang. Deze techniek zorgt voor een sneller herstel en minder complicaties.
Computer-Assisted knieprothese

Tijdens de 21e eeuw, hebben vooruitgang in de medische technologie toegestaan ​​chirurgen om een ​​proces dat bekend benutten als robot knieprothese. Deze vorm van chirurgie maakt gebruik van een reeks van CT-scans om een ​​aangepaste knievervanging plan op basis van unieke behoeften van een individu te creëren. Het bestaat uit een computer-aided planning programma en robotachtige instrumenten gebruikt om de incisies en de positie van implantaten maken. De robotachtige instrumenten kunnen instrumenten en implantaten veel nauwkeuriger dan het menselijk oog te manipuleren. Vanwege de precieze aard van deze technologie, zijn veel voorkomende knievervanging problemen vermeden.