Gevolgen op lange termijn van de Schouder Scheiding

Schouder scheidingen worden het meest gevonden in de personen die bij aanraking atletiek, zoals voetbal, hockey, worstelen of honkbal. Strategen die zijn ontslagen, hebben soms last gescheiden schouders als hun schouder raakt de grond hard. In andere gevallen kan een ongelukkige val of een auto-ongeluk schouder scheiding veroorzaken. Schouder scheidingen kan gering zijn. Toch, afhankelijk van de omvang van de schade, schade aan de ligamenten en de operatie betrokken zijn, kan gevolgen op lange termijn van invloed op herstel en de toekomstige mobiliteit. Definitie

De schouder scheiding schade kan gedeeltelijk zijn, of het kan een volledige scheiding van de twee delen van de schouder te zijn - het sleutelbeen of sleutelbeen en het acromion of schouderblad. Zowel het sleutelbeen en het schouderblad worden bijeengehouden door de acromioclaviculaire gewricht en coracoclaviculaire ligamenten. Een schouder scheiding treedt op wanneer, "deze ligamenten zijn geheel of gedeeltelijk gescheurd en de schade is ingedeeld op basis van hoe ernstig deze ligamenten zijn gewond," volgens de website WebMD.
Types I en II

Type I schouder afscheiding kan van een verstuiking of gedeeltelijke scheur van de ligamenten en verheffen tot een gedeeltelijke scheur van de AC ligament, waarin de CC ligament blijft gewond. In een Type II blessure, de AC ligament wordt volledig gescheurd, het sleutelbeen kan wordt gedeeltelijk afgescheiden van het acromion en de, "CC ligament is ofwel niet gewond, of gedeeltelijk gescheurd," volgens de website WebMD. De lange-termijn effecten zijn gering en meestal zal genezen in een paar weken, met een minimaal gebruik van de schouder. Na verloop van tijd, kan de schouder verstoring meestal resulteren in een erosie van het gewrichtskraakbeen en uiteindelijk de ontwikkeling van "slijtage" artritis.
Type III

A Type III schouder scheiding blessure is veel ernstiger, omdat de blessure resulteert in een volledige scheur of AC scheiding. De aard van de gevolgen op korte en lange termijn, zal afhangen van de leeftijd en activiteit van de betrokken patiënt. Een oudere persoon die lijdt aan een Type III letsel kan de mechanica van de spieren die zijn functioneren te bewegen de arm zijn veranderd realiseren en kan resulteren in meer, "slijtage van de rotator cuff spieren en pezen. De slijtage kan pijn, zwakte , en het verlies van beweging, "volgens het ziekenhuis voor Speciale Chirurgie website.
Types IV tot en met VI

Type IV tot en met VI schouder blessures zijn ernstiger en zal vereisen arthroscopische behandeling, maar leiden tot minder blootstelling op lange termijn complicaties. Een Type IV schade omvat inferieure dislocatie van het zij einde van de clavicula en het distale clavicula is posterieur verplaatst in of door de trapezius. Een Type V blessure houdt een overdrijving van de verticale verplaatsing van het sleutelbeen van het schouderblad-coracoclaviculaire tussenruimte, volgens de website Brown University afdeling Biologie en Geneeskunde. Een type VI blessure gaat om een ​​inferieure ontwrichting van het laterale uiteinde van het sleutelbeen. Type IV tot en met VI gepaard gaan met enige aspect van een Type III blessure.