Gezondheidsrisico's Met paraffine kaarsen

De gezondheidsrisico's van brandende paraffine kaarsen hebben veroorzaakt veel mensen te heroverwegen met kaarsen gemaakt van oudere en meer traditionele materialen. Paraffine is vandaag minder natuurlijk, en meer toxisch, dan de alternatieven. De risico's stimuleerde ook onderzoek en toepassing van nieuwere typen materialen. Geschiedenis

In de jaren 1850, werd paraffine geïntroduceerd in het maken van kaarsen. Voorheen werden kaarsen gemaakt van dierlijke talg, die was vervangen door kaarsen van bijenwas. De oude Egyptenaren gebruikten lichten zeer vergelijkbaar met kaarsen gemaakt van dierlijk vet. Deze vroege kaarsen had geen pit, die een latere bijdrage van de oude Romeinen was. Bayberries spermaceti afgeleid van sperma van walvis, zijn ook gebruikt in het maken van kaarsen.
Description

Paraffine
werd door scheiden van een wasachtige stof uit aardolie te gebruiken voor het maken van kaarsen. Het is minder duur dan andere soorten was, waardoor het ook de meest gebruikte type. Het is verkrijgbaar in poedervorm of als brokken. De was kan worden voorgekleurd, of in een neutrale kleur, zodat het kan worden geverfd door kaarsmaker. Stearine en bijenwas zijn de volgende meest gebruikte wassen voor het maken van kaarsen.
Risico

Paraffine lampolie
verbrand tijdens feestdagen heeft gesteld risico van aspiratie en longontsteking, volgens een studie gepubliceerd in Volume 113 Issue 4 van het tijdschrift Pediatrics. Een gele vlam op een kaars kan signaleren roet vrijkomen in de atmosfeer. Het roet bevat vaak giftige chemicaliën zoals naftaleen, methylethylketon, tolueen en benzeen. Dit roet kan vestigen op muren, elektronische apparaten en andere oppervlakken in woningen. De vervuiling die ontstaat in de woning vormt een risico voor de gezondheid, omdat ze diep kunnen doordringen in de longen om ziekte te veroorzaken.
Studies

In een studie gepubliceerd in Volume 79 Number 8 van het tijdschrift van de Society American Oil Chemists ', werd roet geproduceerd uit brandende paraffine kaarsen. Echter, soywax kaarsen gebrand in een langzamer tempo en weinig geproduceerd om geen roet. De rook van de brandende paraffine bevatte sporen van formaldehyde, als goed. De laatste jaren is soywax tot een populair alternatief voor paraffine kaarsen. In de studie, werd hun potentieel in vergelijking met de eigenschappen van bijenwas kaarsen.
Alternatieven

Bijenwas
is een van de vroegste vormen van was gebruikt voor kaarsen. Het wordt geproduceerd uit de klieren van honingbijen. Bijenwas is beter voor de lucht, omdat het de mogelijkheid heeft om negatieve ionen die daadwerkelijk schoon eerder dan vervuilen de lucht uitstoten. Stearine, wat niet echt een wax, maar heeft vergelijkbare eigenschappen, wordt gebruikt voor het maken van kaarsen. Oorspronkelijk, stearine kwam uit dierlijk vet, maar nu wordt vaak gemaakt van groenten. Sojawas is ontwikkeld door Michael Richards in de vroege jaren 1990 en verkocht aan Cargill. Het wordt nu gebruikt voor het maken van kaarsen, deklaagdocument, en cosmetica. Bayberry struiken eenmaal voorzien bessen voor de productie van kaarsen, maar het verwerken van de was uit de bessen snel bleek tijdrovend tijdens de koloniale Amerikaanse periode.