Hoe lang na blootstelling aan Rabies Must mensen gevaccineerd worden?

Hondsdolheid is een virus dat meestal wordt overgedragen op de mens via de beet van een besmet dier. De dieren vaakst getroffen met hondsdolheid in de Verenigde Staten zijn vleermuizen, stinkdieren, coyotes en wasberen. In ontwikkelingslanden en derde wereld landen, een rabiës-geïnfecteerde beet is zeer waarschijnlijk afkomstig uit zwerfhonden. Het virus zelf veroorzaakt acute encefalitis bij alle zoogdieren en, behoudens de behandeling, is bijna altijd dodelijk. Pre-Exposure Hondsdolheid Vaccinatie

Ten eerste is het belangrijk op te merken dat de inenting tegen hondsdolheid wordt gedefinieerd als een behandeling pre-exposure. Er zijn twee soorten vaccins beschikbaar in de Verenigde Staten, en beide zijn ontwikkeld met de inactieve of gedood vorm van het virus. Beide soorten worden beschouwd als even veilig en effectief. Het vaccin wordt meestal gegeven aan degenen die worden beschouwd als een hoger risico voor het oplopen van het virus, zoals dierenartsen, internationale reizigers, dierverzorgers en anderen wier activiteiten brengen hen regelmatig in contact met potentieel hondsdolle dieren. De vaccinatie pre-exposure bestaat uit een serie van 3-5 schoten in de deltaspier van de arm. Zelfs als u gevaccineerd, als u vermoedt dat u bent blootgesteld aan hondsdolheid moet u onmiddellijk medische hulp te zoeken.
Post-Exposure Hondsdolheid Behandeling

Mensen
die hebben ontvangen hondsdolheid vaccinaties zijn niet immuun voor het virus. Zij moeten wel eens twee doses vaccin, een onmiddellijk na blootstelling aan het virus en de tweede drie dagen later ontvangen. Degenen die niet vóór gevaccineerd blootstelling dienen een dosis van immunoglobuline en een dosis van vaccinatie zo spoedig mogelijk na de vermoedelijke infectie ontvangen. Volgende doses van de vaccinatie worden vervolgens gegeven op dag drie, zeven, 14 en 28. Ook een belangrijk onderdeel van direct na blootstelling rabiës behandeling bestaat uit het grondig reinigen van de wond met water en zeep, indien beschikbaar, een virucide middel zoals een oplossing van providine-jodium.

The Bottom Line

Aarzel niet om behandeling te zoeken als je vermoedt dat je besmet zijn met hondsdolheid. Hoewel de behandeling post-exposure wordt beschouwd als een medische urgentie, in tegenstelling tot een medische noodsituatie, moet je de beslissing om te zoeken naar medische hulp niet vertragen. Hoewel de rabies virus kan een variabele incubatieperiode hebben overal van een paar dagen tot meer dan een jaar, is het noodzakelijk om de behandeling voor de ontwikkeling van de symptomen, dat wil zeggen, koorts, hoofdpijn, verwardheid, angst, moeite met slikken, gedeeltelijke verlamming ontvangt , slapeloosheid en overmatige speekselvorming. Zodra de symptomen zijn begonnen met het ontwikkelen van de prognose voor het overleven van hondsdolheid is erg slank.