Momenteel hebben de meeste behandelmethoden met angstklachten zijn ofwel farmacologische of gedragsproblemen. De specifieke farmacologische basis van therapeutica voor angststoornissen relevant is bedekt met verschillende recente studies. Farmacologische interventie is vrij wijdverspreid binnen de psychiatrische en algemene medische gemeenschappen, maar onderzoek door Barlow (1984) gaf aan dat het bewijs van benzodiazepines in de behandeling van chronische ongerustheid is over het algemeen erg zwak. De belangrijkste symptomen kenmerk van een gegeneraliseerde angststoornis en paniekstoornis worden meestal geïnterpreteerd als suggestief van autonome arousal. Deze opwinding, naar alle waarschijnlijkheid, is positief geïnterpreteerd op een bepaald punt in het verleden van de cliënt. Wanneer de fysiologische symptomen worden gebruikt als basis voor het continuüm constructie, wordt de patiënt doorverwezen naar het verleden te herinneren herinneringen /ervaringen, waarin de reacties parallel aan die van de noodlijdende staat aanwezig waren, maar die herhaaldelijk werden ervaren in een nondistressed of positief connotated state.After ervaren acute angst in een verscheidenheid van contexten, kan het individu een algeheel gevoel van steeds minder en minder in staat om competent te beheren verwachte afleveringen ontwikkelen. Angstige personen lijken te hebben verloren, of misschien nooit hebben gehad, de mogelijkheid om hun vaardigheden te generaliseren in een gebied om effectief om te gaan met onvoorziene uitgaven in een andere. Als gevolg daarvan kunnen zij voorschrijven dat alles zorgvuldig gepland worden of opgelost in het kleinste detail, voordat zij het risico van het starten van een nieuwe undertaking.When de psycholoog zegt dat een persoon is angstig zal nemen, kan de verklaring in een van de twee worden geïnterpreteerd manieren. Het kan betekenen dat het individu is angstig op het moment, of het kan betekenen dat hij een angstig persoon. De twee interpretaties zijn heel verschillend. De voormalige verwijst naar een onmiddellijke en waarschijnlijk kortstondige toestand, terwijl de laatste is een constante aandoening zonder beperking in de tijd De meeste theorieën van angst suggereren dat het wordt ervaren op de fysiologische, gedragsmatige, affectieve en cognitieve niveaus. De cognitieve niveau name lijkt meer invloed te zijn bij het creëren angstgevoelens dan de anderen. Aangezien angst ervaren op meerdere niveaus, is een complex ervaring dat ook kan worden geassocieerd met andere aandoeningen, vooral depression.In een bespreking van de farmacotherapeutische controle van angst, moet men onderscheid dat angst herkennen als een centrale concept persoonlijkheidstheorie maken, angst als subjectief ervaren dysfore staat, en angst als kenmerkende eigenschap of kwaliteit van het individu. De meest toepasselijke en de meest algemeen aanvaarde concept van de angst bij de persoonlijkheid theorie wordt verzorgd door psychoanalytische psychology.Fear is een aangeboren reactie op bepaalde stimuli die raakt onderscheiden van andere gevoelens in het eerste levensjaar. De schrikreactie die pasgeboren baby's laten zien lijkt een voorloper van de latere normale angst. Elke intense, plotselinge of onverwachte stimulus voor het kind zal hem overgeven beide handen en voeten en misschien huil-Na ongeveer de leeftijd van zes maanden, angst wordt herkenbaar verschillend van schrikreacties en wordt gezien als reactie op vreemden. Angst voor dieren begint een beetje later.The voorkomende angsten veranderen als het kind growsPersons dicht bij de angstige individu kan een aanzienlijke invloed op hoe hij of zij reageert in een bepaalde omgeving (Schachter, 1964) hebben. Veel van iemands overtuigingen en waarden worden overhandigd onderverdeeld naar belangrijke volwassenen in zijn of haar leven als ze opgroeien. In wezen is het kind aanvaardt zonder twijfel de meningen en overtuigingen van degenen die lijken absolute macht hebben. Na het bereiken van de volwassenheid, angstige individuen verwijzen vaak ervaringen uit de kindertijd en check hoe ze het doen in een bepaalde situatie door middel van vergelijkingen met een persoonlijk gecreëerde samengestelde larger-than-life figuur. Dit metaforische interne keurmeester wordt gemaakt op basis van een eindeloze reeks van overtuigingen, moet mythen, adviezen, shoulds, oughts, cannots, nots, uitzicht op persoonlijke mogelijkheden en tekortkomingen zich in de jaren van ouders en andere belangrijke relaties.
