Nieuwe behandelingen ziekte van Parkinson

Parkinson wordt beschouwd een hersenaandoening door beschadigde of stervende zenuwcellen die verondersteld dopamine, welke gecoördineerd spierbewegingen bepaalt maken. Zonder dopamine, beweging is stijf en schokkerig, spieren verstijven en evenwicht in het gedrang komt. Medische onderzoekers bestuderen van de ziekte hebben diverse nieuwe geneesmiddelen onderzocht op tekenen van vooruitgang met betrekking tot de nieuwe Parkinson behandelingen. Drugs

Ontwikkeling van een nieuw geneesmiddel in klinische trials in december 20.008
ontmoeting met teleurstelling. Het geneesmiddel, in ontwikkeling door Ceregene Inc had Fase II testen opgenomen om de werkzaamheid van neuturin (ook bekend als cere-120) te bepalen. Helaas heeft de drug niet aan de verwachtingen en werd niet aangetoond dat dit enige merkbare voordelen voor mensen gediagnosticeerd met Parkinson te bieden. Klinische trials blijven ontwikkelen met behulp van een verscheidenheid aan geneesmiddelen en mogelijke behandelingen, zoals Lomir CR en Florpiramine F 18 en IPX066 algemene symptomen van hun ziekte aanpakken.
Magnetism

In augustus 2009, een dubbelblinde studie van het gebruik van magnetische velden voor de behandeling van PD (ziekte van Parkinson) is het invullen van de Fase III-onderzoeken om te bepalen of een apparaat genaamd een Resonator kunnen verbeteringen en voordelen voor motorische functie beweging te bieden, niet-motorische symptomen en verbetering van de kwaliteit van leven voor mensen in alle stadia van het ziekteproces. Het toestel heeft een zeer laag-level elektromagnetische velden die stimulatie voor ongeveer een tot twee uur drie keer per week gedurende acht uur bieden.
Oefening

studies verder te zetten met betrekking tot de voordelen van lichaamsbeweging voor mensen gediagnosticeerd met Parkinson. Onderzoekers bestuderen de invloed van regelmatige lichaamsbeweging heeft op de motorische en hersenfunctie. Focus ligt op de functies en de bewegingen van de hand, en hoe de hand /oog coördinatie en mobiliteit reageert op diverse bewegingen. Patiënten worden ingedeeld in verschillende groepen die vrijwillig of begeleide oefening uit te voeren, terwijl de derde groep is niet betrokken bij oefening bij allen.