Schildklier ziekte symptomen en behandeling

Hoewel er verschillende oorzaken van schildklierziekte, symptomen variëren naargelang de schildklier produceert te veel of te weinig schildklierhormoon. De diagnose is soms moeilijk, omdat de symptomen vaak lijken op die van andere ziekten en aandoeningen. Diagnose van schildklierziekte is gebaseerd op bloedonderzoeken, die het niveau van schildklierhormonen en antilichamen in het bloed te meten. De behandeling richt zich op het herstel schildklierhormoon in het bloed tot een normaal niveau. Hoewel de schildklier ziekte is vaak een levenslange aandoening, zijn er effectieve behandelingen beschikbaar om de ziekte te beheren. Instructies
1

Neem orale medicatie zoals voorgeschreven door uw arts om de symptomen van hyperthyreoïdie beheersen. Mensen met de ziekte van Graves hebben een overactieve schildklier die te veel T3 en T4 hormonen, die de symptomen van vermoeidheid, gewichtsverlies, angst, tremoren, hoge bloeddruk en een snelle hartslag kan veroorzaken produceert. Anti-schildklier medicijnen werken door het vertragen van de productie van deze hormonen. In ernstige gevallen van hyperthyreoïdie, kan de arts besluiten om operatief verwijderen van de schildklier, of het uitvoeren van een procedure die bekend staat als ablatie. Bij deze behandeling wordt gebruikt, wordt radioactief jodium toegediend overactieve schildklierweefsel vernietigen of krimpen grote schildklier. Hoewel deze methode van behandeling wordt over het algemeen als veilig worden beschouwd, moet een persoon de blootstelling te beperken tot anderen voor een paar dagen na de behandeling. Kopen van 2

Report symptomen zoals chronische vermoeidheid, onregelmatige menstruatie, spier-en gewrichtspijn , chronische constipatie en onverklaarbare gewichtstoename dan met uw arts. U kunt lijden aan hypothyreoïdie of een traag werkende schildklier veroorzaakt door een auto-immuunziekte van de schildklier. Behandeling bestaat die een dagelijkse dosis van een synthetisch schildklierhormoon. Doseringsniveaus schildklierhormoon vervangende variëren tussen individuen. Een lage dosis van de medicatie wordt voorgeschreven om te starten, en vervolgens geleidelijk verhoogd totdat een geschikte onderhoudsdosering is bereikt.
3

Gebruik gejodeerd keukenzout en omvatten meer vis in uw dieet als u bent diagnose jodiumtekort. In sommige gevallen van milde hypothyreoïdie, is de behandeling die nodig is. Uw arts kan ook voorschrijven jodium suppletie. Vrouwen die zwanger zijn, jonge kinderen, adolescente vrouwen en ouderen lopen het grootste risico voor het ontwikkelen van jodiumtekort. Mensen die lijden aan een tekort aan jodium kan uiteindelijk merken een zwelling van de schildklier bekend als struma. Als een goiter klein blijft, kan geen behandeling nodig. Als u het ontwikkelen van een knobbeltje in het midden van je onderste nek die niet verdwijnt na een paar weken, moet uw arts een kijkje nemen om uit te sluiten schildklierkanker.
4

Verminder de hoeveelheid jodium in uw dieet als u hyperthyreoïdie. Hoewel de schildklier moet jodium om schildklierhormoon te maken, kan het nuttigen van te veel jodium abnormale schildklierfunctie veroorzaken. De grote hoeveelheden jodium aangetroffen in bepaalde medicijnen, zoals die gebruikt worden voor de behandeling van hartaandoeningen worden verondersteld bij te dragen aan schildklierstoornissen alsmede. Zoals jodiumtekort, kan overtollige jodium ook struma veroorzaken.

Praat met uw zorgverzekeraar over het verhogen van uw medicatie tijdens de zwangerschap 5. Vrouwen die lijden aan hypothyreoïdie voordat u zwanger moeten zorgvuldig gecontroleerd worden tijdens de zwangerschap, zoals medicatie doses moet mogelijk periodiek worden aangepast. Sommige vrouwen ontwikkelen ontsteking van de schildklier postpartum. Symptomen zijn dezelfde als die van hyperthyroïdie. Na behandeling met bètablokkers om symptomen van tremor en snelle hartslag te controleren, kan een vrouw dan het ontwikkelen van symptomen van hypothyreoïdie, waarbij schildklierhormoon vervangende therapie voor enkele maanden. Gelukkig is in de meeste gevallen, de schildklierfunctie uiteindelijk weer normaal.