Wat is Giggle enuresis?

Wanneer een kind oud genoeg is om te kunnen controleren zijn blaas controle heeft problemen en plast zichzelf, toen hij lacht of hoest, wordt zijn lichaam wijzen op een mogelijke lichamelijke of gedragsprobleem. Of het probleem is fysiek of emotioneel, zal hij worden gegeven behandelingen en ingrepen die moeten hem helpen droog te blijven tijdens de dag. Definitie van

"Giggle" enuresis
is het legen van de blaas tijdens giechelen of stevige, krachtige lachen. Het kind volledig leegt haar blaas wanneer ze lacht en is in staat om haar controle over de blaas. (Zie mictieklachten bij kinderen, paragraaf 5.)
Mictieklachten

Dit type enuresis is onderdeel van een groter syndroom, genaamd "mictieklachten." Deze medische term wordt gebruikt om een ​​abnormaal patroon van urineren voor ontwikkelings leeftijd van het kind te beschrijven. Het probleem zou kunnen gebeuren wanneer de blaas zich vult met urine of het zou kunnen plaatsvinden als ze probeert haar blaas te legen in de badkamer. Als ze het hebben van lichamelijke problemen met haar blaas of met de sluitspier, zal deze niet werken op een manier die het mogelijk maakt haar om haar blaas volledig en normaal legen. (Zie mictieklachten bij kinderen, paragraaf 1.)
Oorzaken

De meest directe oorzaak van giechelen enuresis is stress-incontinentie, wat betekent dat het kind onvrijwillig verliest urine en plast zichzelf, toen hij lacht, niest of hoest. Stress incontinentie wordt meestal geassocieerd met een verhoogde intra-abdominale (in de buik) druk. Zijn arts moet een fysieke en om tests uit te voeren om te zien of er een fysieke reden voor zijn enuresis. Deze zullen onder meer sociale en medische geschiedenis, met inbegrip van een agenda voor de ouders in te vullen. Hij zal ook direct een neurologisch onderzoek, met inbegrip van de onderste ledematen naar sensatie, toon, kracht en reflexen. Het kind zal ook lab tests, zoals een urineonderzoek, bloedonderzoek en een urine cultuur te zoeken naar infecties ondergaan. Hij zal ook tests zoals een lediging cytourethrogram, nier /blaas echografie en een MRI van de onderrug. Hij kan ook worden onderworpen aan een nier-scan die kijkt naar de nierfunctie en mogelijke nierschade. (Zie mictieklachten bij kinderen, leden 4 en 6 en Diurnal enuresis, paragraaf 1.)
Tekenen van enuresis

Tekenen
dat het kind enuresis heeft ontwikkeld omvatten urineverlies gedurende de dag en /of nacht; urine aarzeling (dribbelen, intermitterende urinestroom of overbelasting te urineren; recidiverende urineweginfecties, bloed in de urine, pijn in de rug, buik of flanken; gaan vaker hoeven te worden of meer spoed te gaan; niet erg vaak gaat (minder dan vier urine holten in 24 uur), en constipatie en /of vervuiling haar broek met uitwerpselen (zie mictieklachten bij kinderen, paragraaf 3.)
Behandelingen
.

Zodra de arts heeft gevonden een oorzaak van enuresis, kan hij het kind te behandelen. Zijn aanpak zal afhangen van hoe ernstig het probleem is. Afhankelijk van of de oorzaak is fysiek of emotioneel, hij zal richten constipatie beheer, de behandeling en het beheer van terugkerende UWI's, het vinden en elimineren van irriterende stoffen om de blaas van het kind (eventueel cafeïnehoudende of koolzuurhoudende dranken, sap van citrusvruchten of chocolade).

Indien hij constateert dat enuresis van het kind is gerelateerd aan gedragsproblemen, zal hij een regime voorschrijven waarin het kind wordt geleerd om te herkennen wanneer hij moet naar de wc. Hij zal worden geleerd hoe hij zijn behoefte om zijn blaas te legen beheersen.

Het kind kan ook worden gelegd op een vezelrijk dieet, alsmede over een badkamer schema. kan hij ook worden gegeven oefeningen om zijn sluitspier (Kegel oefeningen) te versterken.