Mijn man en ik heb een dirty secret. Het is smerig. Het is pijnlijk en het is gewoon niet de roze oren van de onschuldigen. 'S Nachts, als de kinderen in bed en de lichten worden gedimd ... we maken verjaardagstaarten together.our obsessie begon toen onze zoon ontwikkelde een interesse in brandweerwagens voor zijn derde verjaardag. Hij is altijd al een verschrikkelijke slaper en hebben uitgeput alle andere methoden van het helpen van hem slapen, hadden we wendde zich tot het bekijken van taart decoreren shows op Youtube. Het werkte elke keer en liet ons toe om onze avonden genieten zonder instortingen of hysterie. Het leidde ook een intens verlangen naar een brandweerwagen taart in zijn kleine hersenen. Omdat we op een zeer beperkt inkomen, hebben we besloten om hem een als een present.One avond te maken, hebben we samengevoegd mijn drie jaar van de beeldende kunst in de universiteit met zijn zeven jaar van grafisch ontwerp training en ging zitten om de moeder van alle vuur maken vrachtwagens. Het was een groot deel van plezier. We zaten in onze keuken pas veel langs ons bed tijd en vormstukken uit fondant. We geverfd en rolde en bonsde totdat we tevreden waren. Onze zoon, Holden, was ook tevreden als was het andere enthousiaste peuter jongens op zijn partij. Tegen de tijd dat het feest voorbij was, hadden we veel complimenten ontvangen, alsmede een verzoek om een Thomas trein taart van mijn zus in law.Something veranderde echter toen we over het maken van onze Thomas trein taart voor mijn neefje. We hadden de fondant, de kleurstof, het brood gebak en een ware snoepwinkel van snoep, maar om wat voor reden het was niet zo leuk. We werkten over de onderdelen en werden gewrocht met angst toen we probeerden om onze scheve kleine motor monteren. Het wist niet goed uitziet. De wielen waren te groot, de kleur was uit en Thomas s gezicht zag eruit alsof hij een vreselijke brandwonden had opgelopen. Helaas, alles wat ik kon bedenken toen we het maken van de Thomas trein taart was de veerboot over naar hun huis en hoe wanhopig mijn schoonzus had leek te laten komen in een stuk. Ik amuseerde me door je laten vallen op de weg naar de verjaardag tafel of struikelen en gooien het in de Stille Oceaan op de weg over. Morbide fantasieën terzijde, dit keer, het werken laat in de nacht was eigenlijk vermoeiend en toen we klaar waren was het een relief.What was veranderd? Wat iets wat we hadden zoveel plezier in eerste instantie doen uitgegroeid tot zo'n doffe inspanning had gemaakt? Het maken van mijn zoon s taart was een werk van intense liefde. Niet dat mijn broer en kind isn t dicht bij mijn hart, maar als je anticiperen op de blik op je eigen kind het gezicht van het maakt het werk moeiteloos lijken. Mijn man en ik kwam tot de conclusie dat het maken van deze koeken moesten ons geheim zijn. We hadden in het houden van de familie als een soort maffia film of we d beginnen te vrezen elke vakantie als het naderde. Natuurlijk, als iemand ons vraagt om een volwassen thema taart, we d waarschijnlijk een uitzondering maken!
