Gram-positieve bacteriën Identificatie

Verreweg , de belangrijkste stap in het identificeren van Gram-positieve bacteriën is de gramkleuring , die is vernoemd naar de Deense wetenschapper Hans Christian Gram en heeft vier basisstappen : het creëren van een dia uitstrijkje , het aanbrengen van een vlek , het aanbrengen van een tegenkleuring en het bekijken van de vlek . Na een Gramkleuring , onderzoekers sonde voor aanvullende kenmerken . Het creëren van een Slide Smear

De gramkleuring begint met een glijbaan uitstrijkje . Met een inenting lus of houten stok , onderzoekers verzamelen een kleine steekproef van de bacteriën ( meestal gekweekt in een petrischaal ) en smeer het op een dia . Vervolgens zullen ze laten het monster te drogen, soms met behulp van een kleine vlam om het proces te versnellen .
Het aanbrengen van een Stain

Zodra het monster droog is , onderzoekers van toepassing een vlek met kristal violet , een donkere paarsachtige chemische stof. Na een minuut of zo , onderzoekers weg te spoelen overtollige kristalviolet met water of alcohol . Dan komt een jodium uitstrijkje , die fungeert als een bijtende . Dat is , jood helpt kristalviolet " plakken " naar de bacteriën . Onderzoekers verwijzen vaak naar deze stap als " de vaststelling van de kleurstof. "
Het aanbrengen van een Tegenkleuring

Zodra de kristal violette is vastgesteld, onderzoekers gelden andere spoelen en vervolgens een tegenkleuring met safranine , een roze chemische stof. Bilbuous papier kan helpen droog de glijbaan, die is nu klaar voor close bekijken .
Bekijk de Stain

Onder een microscoop , Gram-positieve bacteriën lijken bruin of donker paars , de kleur van kristalviolet . Dit komt omdat Grampositieve bacteriën bevatten grote hoeveelheden van peptidoglycaan , een maas - achtige stof in hun celwanden . Peptidoglycanen geeft celwanden sterkte en vorm , en dat hen onderscheidt van Gram-negatieve bacteriën, die roze zal verschijnen , de kleur van safranineoplossing . ( Zonder de safranineoplossing tegenkleuring , zouden ze transparant en moeilijk om überhaupt te zien zijn. ) Op Twitter

Veel Gram-negatieve bacteriën bevatten wel enkele peptidoglycanen , maar lang niet zoveel als Gram-positieve bacteriën . De locatie van het peptidoglycaan verschilt : in grampositieve bacteriën , peptidoglycan maakt deel uit van de buitenste laag de celwanden . De buitenste laag van Gram negatieve bacteriën , anderzijds , weerstaat kristalviolet . Om die reden is de Gram-positieve bacteriën die paarse verschijnen .
Na de Gram Stain

Na een Gram kleuring , onderzoekers kunnen Gram-positieve bacteriën meer nauwkeurig te identificeren door middel van bijkomende tests . Zij kunnen onderzoeken , bijvoorbeeld een onbekende bacterie morfologie , structuur , beweging en genetica . Voorafgaand onderzoek heeft Gram-positieve bacteriën verdeeld in vier families --- de Bacillaceae , Micrococcaceae , Mycobacteriaceae en Peptococcaceae --- en elk van deze families heeft veelbetekenende kenmerken :

Bacillaceae zijn staafvormige bacteriën . Als ze kunnen bewegen zelf , zij flagella die hun gehele oppervlak .

Micrococcaceae cirkelvormig . Ze kan niet bewegen door zichzelf , en wanneer ze verdelen , ze groepen fours , of tetraden vormen.

Mycobacteriaceae hebben de vorm van zacht - gebogen staven . Toen ze verdelen , kunnen zij beide vormen takken of lange , kriskras vormen .

Peptococcaceae zijn ook cirkel -vormig . Omwille van hun structuur , ze omgevingen vereisen zonder zuurstof , en sommige kunnen niet groeien als er zout .

Aanzienlijke variatie bestaat binnen elk gezin .