Custodywetten wanneer een van de ouders de staat verlaat

Een terugkerend probleem in familierechtbanken in de Verenigde Staten is de kwestie van een bewarende ouder die met het kind de staat wenst te verlaten, volgens de afdeling Amerikaanse familierecht van de Amerikaanse orde van advocaten . De statuten van dit onderwerp verschillen enigszins van staat tot staat. De algemene parameters met betrekking tot bewaringskwesties wanneer een ouder met een minderjarig kind de staat wil verlaten, zijn grotendeels hetzelfde in alle Amerikaanse rechtsgebieden.

Overeenkomst van ouders

De voogdijwetten in alle rechtsgebieden in de VS staan ​​ouders toe om ermee akkoord te gaan om een ​​minderjarig kind uit de staat te halen bij een van de ouders, volgens "Child Custody A to Z" door Guy J. White. Hoewel de ouders hierover overeenstemming bereiken en de voorwaarden schriftelijk vastleggen, moet de rechtbank die het oorspronkelijke bevel heeft uitgevaardigd de voorgestelde verhuizing herzien. Omdat beide ouders akkoord gaan met de voorgestelde verhuizing, zal de rechtbank de verhuizing waarschijnlijk goedkeuren. Het enige geval waarin een rechtbank niet geraadpleegd hoeft te worden is als de oorspronkelijke voogdij een bepaling bevat die de ouders toestaat om in te stemmen met een van de partijen die samen met het kind de staat verlaten.

Veranderd Bewind

Als de huidige verzorgende ouder het land wil verlaten en de andere ouder zich tegen het voorstel verzet, wordt er een hoorzitting gehouden voor de rechtbank die de oorspronkelijke voogdijbevestiging uitvaardigt. Op voorwaarde dat de niet-verzorgende ouder geschikt is om de voogdij over het kind uit te oefenen, zullen de bepalingen van de wet waarschijnlijk leiden tot een mogelijke wijziging van de voogdij. Met andere woorden, de ouder die de staat wil verlaten heeft het alternatief om in het rechtsgebied te blijven en de voogdij over te houden of te verplaatsen en dat recht te verliezen.

Visitatie of Ouderschapstijd

Wanneer de verzorgende ouder verhuist Buiten de staat bij een kind, passen toepasselijke wetten de soorten rechten toe die de niet-verzorgende ouder bezit met betrekking tot bezoek- of opvoedingstijd. Afhankelijk van de afstand van de verhuizing, krijgt de niet-verzorgende ouder waarschijnlijk uitgebreide bezoeken of opvoedingstijd met het kind. Daarnaast worden niet-traditionele schema's toegepast om te zorgen dat de ouder zonder verzaking in staat is om een ​​zinvolle relatie met het kind te onderhouden en ontwikkelen. Bijvoorbeeld, als onderdeel van de overeenkomst of order die de verzorgende ouder toestaat om de staat te verlaten, verkrijgt de niet-verzorgende ouder een geplande cybervisitatie. Met andere woorden, specifieke tijden zijn gereserveerd voor de ouder en het kind om de bronnen van internet te gebruiken om contact met elkaar te maken.