Wat zijn de stadia van rouwbegeleiding bij ouderen?

Ouderen kunnen verdriet anders ervaren dan andere volwassenen. Een ouder persoon kan meer denken aan sterven dan leven, omdat het leven vaak meer over nadenken gaat dan over het kijken naar de toekomst. Omdat eenzaamheid gewoonlijk intenser wordt wanneer ouderen een geliefde verliezen, richt verdrietbegeleiding zich op het helpen van mensen om gevoelens van verdriet en depressie te overwinnen.

De stadia identificeren

Volgens een model dat de stadia van verdriet uitlegt door Dr. Elisabeth Kubler-Ross, ontkenning, woede, onderhandelen, depressie en acceptatie zijn gemeenschappelijke stadia van verdriet. Hoewel sommige mensen de fasen niet op volgorde ervaren, kunnen andere personen meerdere keren een bepaalde fase doorlopen of tegelijkertijd een andere fase ingaan. Maar ongeacht de vorm van het verdriet van een persoon, zegt Kubler-Ross dat de meeste mensen ten minste twee van deze fasen ervaren. Hoewel individuen tijd nodig hebben na de dood van een geliefde, zijn woede en ontkenning in het begin niet altijd duidelijk. Anderen dicht bij de individuele behoefte om goed op te letten, omdat sommigen verbergen hoe ze zich echt voelen.

Acceptatie aanmoedigen

Het Institute on Aging waarschuwt dat het verlies van een geliefde depressie en een gevoel van isolatie kan veroorzaken in oudere volwassenen. Een eerste doel van rouwbegeleiding is om het individu te assisteren in de richting van acceptatie. Een persoon helpen om door het proces van verdriet heen te werken, houdt in dat het individu zover komt dat ze over het verlies kan praten. Het bespreken van de overleden persoon & # 039; s rol in de nabestaanden & # 039; s leven is een manier om het genezingsproces te starten. Mensen vinden het soms prettig om te weten dat hun gevoelens van woede en schuld normaal zijn. Help de persoon over haar verlies te praten en laat haar zien dat het ervaren van negatieve emoties geen afbreuk doet aan de vele gelukkige herinneringen.

Onderwijs Copingstrategieën

Verdriet counseling leert individuen coping-strategieën voor de moeilijke momenten, zoals feestdagen, verjaardagen , jubilea en andere speciale momenten die de persoon met de overledene heeft gedeeld. Hoewel iedereen anders omgaat met verdriet, kan rouwbegeleiding helpen om ongezonde coping-mechanismen te identificeren. Het is essentieel om een ​​rouwende persoon te laten weten dat haar gevoelens zowel normaal als verwacht zijn. Net als andere rouwende volwassenen worden ouderen gestimuleerd om steungroepen bij te wonen waar ze elkaar kunnen ontmoeten en met anderen kunnen praten die een vergelijkbaar verlies ervaren. Treurenden moeten ook naar winkels zoeken om hun tijd te vullen. Betrokken raken bij hobby's of andere activiteiten die de persoon vroeger genoot, kan therapeutisch zijn terwijl hij herstellende is van het verlies van een geliefde.

Deelnemen aan rouwende rituelen

Beroemde ouderlingen kunnen het ook nuttig vinden om deel te nemen aan bepaalde rituelen als onderdeel van het rouwproces. Wakes, begrafenissen en grafediensten zijn traditionele rouwende rituelen na de dood van een geliefde. Er zijn echter andere manieren om te rouwen. Veel mensen vinden het handig om een ​​brief te schrijven aan de overledene, een fotoalbum te vullen met foto's van de persoon, een donatie te doen ter ere van het individu of een organisatie of project te ondersteunen dat de aandacht vestigt op de ziekte waarbij de persoon stierf. Een andere benadering die rouwconsulenten soms gebruiken, is om de persoon tegen een lege stoel te laten praten alsof de overledene daar daadwerkelijk zat.