Lage kalium- en buikpijn

Om het menselijk lichaam goed te laten functioneren, moeten de bloedspiegels van kalium binnen normale grenzen blijven. Buikpijn is een symptoom geassocieerd met vele ziekten. Lage bloedspiegels van kalium of hypokaliëmie kunnen dit probleem veroorzaken. Hypokaliëmie kan levensbedreigend zijn als het ernstig is en het heeft vele oorzaken.

Oorzaken

Hypokaliëmie kan optreden wanneer het lichaam grote hoeveelheden kalium verliest als gevolg van nierstoornissen. Een adrenaal hormoon, aldosteron genaamd, reguleert de kaliumspiegels in het bloed door de nieren te stimuleren om natrium vast te houden en het lichaam van kalium te ontdoen. Grote hoeveelheden van dit hormoon leiden tot overmatig kaliumverlies en dit kan hypokaliëmie veroorzaken. Bijniertumoren kunnen leiden tot overproductie van aldosteron. Hypokaliëmie kan ook optreden wanneer bepaalde medicijnen of ziekten ervoor zorgen dat kalium in de bloedbaan in de cellen terechtkomt. Verlies van kalium door het maagdarmkanaal als gevolg van braken of diarree kan ook hypokaliëmie veroorzaken.

Digestive System

Kalium heeft zeer belangrijke functies in het lichaam. Het zorgt ervoor dat zenuwen en spieren in het lichaam werken zoals ze zouden moeten. De hartspier van het hart, skeletspieren en gladde spieren kunnen samentrekken als gevolg van kalium. Bovendien is het spijsverteringsstelsel gemaakt van gladde spieren die ritmisch samentrekken om voedsel langs het maagdarmkanaal voort te stuwen - deze voortstuwing wordt beschreven als peristaltiek. Lage bloedspiegels van kalium kunnen de peristaltiek verstoren.

Buikpijn

Als de kaliumspiegel in het bloed laag is, worden de gladde spieren van het maagdarmkanaal zwak. Deze zwakte kan doorzetten tot intestinale verlamming. Volgens het Linus Pauling Institute manifesteert intestinale verlamming zich als buikpijn en andere symptomen zoals constipatie en een opgeblazen gevoel.

Om te bepalen of een persoon hypokaliëmie heeft, worden verschillende bloedonderzoeken uitgevoerd. Het kaliumgehalte van het bloed wordt gemeten om te zien of de niveaus eigenlijk laag zijn. Andere tests uitgevoerd bij hypokaliëmie zijn de BUN- of bloedureumstikstof en creatininetesten. Ze zijn klaar om te zien of de nieren goed werken. Er wordt ook een elektrocardiogram gemaakt om het hart te controleren, omdat hypokaliëmie onregelmatige hartslag kan veroorzaken.

Behandeling

Medscape legt uit dat de eerste stap in de behandeling van hypokaliëmie is het identificeren en stoppen van aanhoudend kaliumverlies. In dit geval kunnen medicijnen die hypokaliëmie veroorzaken worden gestopt of vervangen. Vervolgens worden kaliumspiegels aangevuld door het toedienen van oraal of intraveneus kalium. Een operatie kan nodig zijn als factoren zoals tumoren van de bijnieren of darmobstructie - die braken kunnen veroorzaken - de onderliggende oorzaak zijn van hypokaliëmie.