Kalium en congestief hartfalen

De balans van kalium is belangrijk bij spier- en zenuwactiviteit. Bij hartfalen hebben patiënten de neiging vloeistof vast te houden en zullen ze medicijnen nodig hebben om overtollig vocht af te scheiden. Maar als er te veel vocht verloren gaat, gaat ook kalium verloren. Het controleren van de balans tussen vochtretentie en kaliumverlies is van cruciaal belang voor patiënten met hartfalen.

Hartfalen is een aandoening waarbij het hart niet in staat is om voldoende bloed naar voren te bewegen vanaf de rechterkant van het hart. naar de longen of de linkerkant van het hart naar de systemische circulatie en de hersenen. Hartfalen zal het gevolg zijn van elke aandoening die het volume van het bloed dat het hart verlaat verstoort.

Types

Volgens "Fluids and Electrolytes Demystified" kan hartfalen worden geclassificeerd als links of rechts. . Bij linkszijdig hartfalen is er een back-up van bloed in de linker boezems en longaders. De back-up zal leiden tot longoedeem, dat is teveel vocht in de longen. Rechtszijdig hartfalen veroorzaakt een back-up van bloed in het rechteratrium en veneuze circulatie, resulterend in systemisch oedeem, dat zwelling veroorzaakt in zachte weefsels, vaak gezien in de extremiteiten.

Kaliumsrol

Kalium speelt een belangrijke rol bij de elektrische stimulatie van cellen zoals zenuw- en spiercellen. Adequate hoeveelheden kalium worden meestal geconsumeerd door dagelijkse inname van voedsel en dranken. Volgens de American Heart Association bestuurt kalium elektrische impulsen van het hart die het krachtig laten kloppen. Het National Institute of Health legt uit dat wanneer de hartspier niet in staat is om bloed effectief te pompen, congestief hartfalen begint.

Functie

Veel patiënten met hartfalen worden behandeld met medicijnen, diuretica genaamd, om te helpen verhogen de hoeveelheid geproduceerde urine om ophoping van vocht te voorkomen. Wanneer de urineproductie wordt verhoogd, gaat kalium verloren. Kalium wordt uitgescheiden via de nieren, darmen en zweet, waarbij de meerderheid verloren gaat via de nieren. Als er teveel kalium verloren gaat en niet wordt vervangen, kan dit leiden tot extra complicaties voor de patiënt. Omdat kalium nodig is om de spierwerking onder controle te houden, kan lage kalium, hypokaliëmie genoemd, ervoor zorgen dat het hart stopt met kloppen.

Behandeling

Het behandelingsdoel van patiënten met hartfalen is het verminderen van de belasting van het hart. In het tijdschrift "Practice Nursing" bestaat de aanbevolen behandeling voor hartfalen uit aanvullende zuurstof, diuretica en dieetbeperkingen. Patiënten kunnen worden onderworpen aan vochtbeperkingen en worden geïnstrueerd om hun zoutinname te verminderen. Patiënten moeten af ​​en toe een bloedtest ondergaan om hun kaliumspiegel te controleren. Als het kaliumniveau laag is, kunnen kaliumsupplementen nodig zijn om het niveau weer normaal te maken en verdere complicaties te voorkomen.