Verschil tussen Royal Jelly, Propolis & Honey

Het vermogen om honing te produceren is wat Apis mellifera zijn gebruikelijke naam geeft. Bijen leven in alle delen van de wereld behalve de extreme poolgebieden. Naast honing gebruiken en produceren deze bijen ook andere producten, zoals propolis en koninklijke jelly. Deze stoffen leveren ingrediënten in voedingsmiddelen en cosmetica, maar ook in gezondheid en geneesmiddelen.

Productie

Bijenproducten zijn afkomstig van de stoffen die bijen maken om het leven en de gezondheid van de kolonie te ondersteunen. Elke bijenkolonie bevat drones, arbeiders en een enkele koningin. Nectar van bloemen is de belangrijkste voedselbron van volwassen bijen en is de noodzakelijke brandstof waarmee bijen de ontwikkeling van de larve kunnen controleren.

Royal Jelly

De bijen van verpleegsters produceren een substantie die bekend staat als koninginnengelei. Ze gebruiken deze eiwitrijke pasta om alle larven de eerste drie levensdagen te voeden. Ze stoppen met het voeden van drone en werkbijen, de koninginnengelei na deze tijd, maar blijven deze voedzame substantie voeden met de larven die zullen rijpen tot koninginnenbijen. Het voeden van deze stof aan geselecteerde larven gedurende de voederfase is het proces dat koninginnenbijen maakt. Bijen hebben ongeveer 16 dagen nodig om te rijpen, terwijl werkers en drones binnen 21 tot 24 dagen volwassen worden. Koninklijke gelei bevat eiwitten, suiker en vetten, evenals een soort zuur, bekend als HAD, het ingrediënt dat hoogstwaarschijnlijk verantwoordelijk is voor de groei van de bijenkoningin.

Propolis

Propolis is een kleverige substantie die de arbeider bijen verzamelen van planten en bomen. Ook genoemd bijenlijm, gebruiken de werknemers deze harsachtige materie om scheuren in de korf af te dichten. Dit kleverige materiaal bevat aminozuren, vitamines, mineralen, essentiële oliën, wassen en hars. Het bevat antimicrobiële eigenschappen die helpen de bijenkorf te beschermen tegen bacteriële pathogenen.

Honey

Bijen dragen nectar in hun maag. Na het bereiken van de korf brengen ze de nectar in honingraatcellen om op te slaan voor later gebruik als voedselbron. Honing bevat water, glucose, fructose en sucrose. Het levert tal van vitamines en mineralen. De nectarbron, die bloesems van bomen, onkruiden, groenten en fruitplanten kan omvatten, speelt een belangrijke rol bij het bepalen van de smaak en kleur van de resulterende honing.