Soja versus Hennep Protein

Dieetproteïne voorziet het lichaam van de aminozuren die nodig zijn voor eiwitsynthese, een proces waarbij aminozuren worden gekoppeld aan ketens van verschillende configuraties om eiwitten te maken die zullen worden gebruikt voor verschillende fysiologische processen, zoals het vormen van de structurele component van alle cellen, de productie van hormonen en enzymen en de bevordering van weefselgroei en -herstel. "Protein also is a source of energy.", 3, [[Dieetproteïne kan afkomstig zijn van voedingsmiddelen op basis van dieren, zoals vlees en zuivelproducten, of plantaardige bronnen, zoals soja en hennep. Voor optimaal welzijn is een voldoende inname van hoogwaardige, of complete, voedingseiwitten nodig.

Complete Versus Incomplete Protein

Een voedingseiwit wordt als compleet beschouwd als het alle negen essentiële aminozuren bevat "dat wil zeggen, die aminozuren die het lichaam niet alleen kan produceren en die alleen via het dieet kunnen worden verkregen. In het algemeen worden, in tegenstelling tot voedingsmiddelen op basis van dieren, plantaardig voedsel beschouwd als onvolledige eiwitbronnen omdat ze onvoldoende hoeveelheden van één of meer van de essentiële aminozuren missen; soja en hennep zijn echter de uitzondering omdat ze alle negen essentiële aminozuren in voldoende hoeveelheden bevatten. Het totale eiwitgehalte van sojabonen is volgens de United Soybean Board ongeveer 35 procent tot 38 procent van de totale calorieën. Het totale eiwitgehalte van hennepzaad wordt geschat op 25 tot 30 procent.

Eiwitaanbevelingen

Het Amerikaanse ministerie van Landbouw beveelt aan dat de dagelijkse eiwitconsumptie 10 tot 35 procent van het totale dagelijkse verbruik vertegenwoordigt. calorie-inname, dat is ongeveer 50 tot 65 gram eiwit per dag voor de meeste volwassenen, afhankelijk van fysieke activiteitsniveau en gezondheidsstatus. Rauwe sojabonen bevatten ongeveer 36,5 gram eiwit per 100 gram en gepelde hennepzaden bevatten ongeveer 35 gram eiwit per 100 gram. Zo kan een dagelijkse consumptie van ongeveer twee tot drie porties van soja of hennep voldoen aan de aanbevolen dieeteiwitten.

Aminozuurinhoud

In vergelijking met hennepzaad bevat soja hogere percentages van de negen essentiële aminozuren, met uitzondering van methionine, dat in iets hogere hoeveelheden in hennep voorkomt. Methionine is een zwavelhoudend aminozuur dat een rol speelt bij het verwijderen van gifstoffen uit het lichaam, zoals zware metalen. Het werkt ook om de groei van huid, haren en nagels te bevorderen en om de gezondheid van bindweefsel en gewrichten te behouden. Hennepzaad heeft ook hogere niveaus van het niet-essentiële aminozuur arginine, dat een rol speelt bij de immuunfunctie, toxineverwijdering, hormoonsecretie en regulering van de bloedstroom.

Protein Digestibility

Hennepzaad bestaat uit twee eiwitten, albumine en edestine, die gemakkelijk door het lichaam worden verteerd. De verteerbaarheid van soja hangt af van de vorm. Soja-eiwitisolaat, een droge poedervorm van soja die vaak wordt gebruikt in commercieel bereide producten, heeft een verteerbaarheidswaarde die gelijk is aan die op basis van dierlijke eiwitten, waardoor het vergelijkbaar is qua kwaliteit. Eiwitten van rauwe, hele sojabonen worden niet zo snel verteerd omdat die sojabonen grote hoeveelheden trypsine-remmers bevatten, die het vermogen van het lichaam om eiwit te absorberen, verstoren. Hennepzaad is vrij van trypsine-remmende factoren.

Overwegingen

Soja-eiwit wordt geassocieerd met gezondheidsvoordelen, zoals verminderd risico op het ontwikkelen van hoog cholesterol en bepaalde kankers, zoals prostaatkanker. Hoewel aangetoond is dat soja een optimaal welzijn bevordert, is het een bekend allergeen en kan het een ongunstige reactie veroorzaken bij gevoelige personen. Studies die de gezondheidsvoordelen van hennepconsumptie ondersteunen, zijn zeldzaam, maar het voedingsprofiel is veelbelovend. De bezorgdheid over de veiligheid van hennep houdt verband met de angst dat het tetrahydrocannabinol of THC, dat in marihuana voorkomt, kan bevatten. Hoewel beide planten variëteiten van cannabis zijn, is hennep afgeleid van niet-medicinale cannabis en bevat het slechts sporen van THC; daarom is vergiftiging door het gebruik ervan onwaarschijnlijk