Wanneer krijgen babys een positie voor de geboorte?

Baby's draaien en bewegen zich vaak in de baarmoeder van hun moeder tijdens de zwangerschap. Een paar weken voor de vervaldatum van de moeder echter, vestigen de meeste baby's zich in een positie waarin ze het hoofd als eerste kunnen worden afgeleverd. Als de baby vóór de bevalling niet in de juiste positie zit, kan dit de bevalling bemoeilijken en de baby letsel toebrengen. Een arts zal proberen de baby in de juiste positie te brengen en, als dat niet lukt, kan beslissen om een ​​keizersnede te doen in plaats van een vaginale geboorte te proberen.

Leveringspositie

Ter voorbereiding op de geboorte, zijn de meeste baby's vestigen in een positie waarin hun hoofden naar het geboortekanaal wijzen en hun voeten aan de top van de baarmoeder. Hierdoor kunnen ze als eerste geboren worden. De meest gebruikelijke toedieningspositie is de achterste positie van het achterhoofd, waarbij het gezicht van de baby naar de rug van de moeder is gekeerd. Deze positie heeft de meeste voorkeur omdat het kleinste deel van het hoofd van de baby het eerst door het geboortekanaal baant. Als het gezicht van de baby naar de buik van de moeder is gericht, bevindt het zich in de achterste positie van het achterhoofdgedeelte. Een baby in de achterste positie van het occiput kan de bevalling langer en pijnlijker maken omdat de baby het moeilijker heeft om haar hoofd voorbij het openbare bot te strekken. De meeste baby's in de achterste positie van het occiput draaien zichzelf om tijdens de bevalling. Als dat niet gebeurt, kan de arts de baby handmatig ronddraaien.

Positie Controle

De meeste baby's gaan een paar weken voor de geboorte in de leveringspositie. Een paar weken voor de uitgerekende datum kan de dokter haar handen op de buik van de moeder leggen om te bepalen waar het hoofd, de billen en de benen van de baby zijn. Als de arts voelt dat de baby zich niet in de juiste eerste positie bevindt, zal een echografie of röntgenfoto's worden gebruikt om de positie van de baby te bepalen. Posities anders dan het hoofd eerst worden stuitliggingposities genoemd.

Stuitliggingsstandpunten

Enkele van de meest gebruikelijke stuitliggingposities zijn de open rug, de volledige stuitligging en het stuitligging. De openhartige stuitligging is wanneer de billen van de baby naar het geboortekanaal wijzen terwijl het hoofd en de benen zich aan de bovenkant van de baarmoeder bevinden. Een volledige stuitligging betekent dat de billen en benen van de baby, gevouwen op de knieën, zich onderaan de baarmoeder bevinden. Een kulas is wanneer een of beide voeten van de baby als eerste naar buiten komen. Het is niet bekend waarom sommige baby's een paar weken voor de bevalling niet in de juiste positie komen, hoewel het vaker voorkomt bij vrouwen waar de baarmoeder te weinig of te veel vruchtwater heeft, de baarmoeder abnormaal is of de placenta laag in de baarmoeder ligt. de baarmoeder. Stuitliggingposities komen ook vaker voor bij tweelingen, daaropvolgende zwangerschappen en wanneer er een voorgeschiedenis is van vroeggeboorte.

Positie draaien bij

Vaginale bevalling van een baby in een stuitligging verhoogt het risico op verwonding van de baby sinds de navelstreng kan worden samengedrukt als de baby door het geboortekanaal gaat en de toevoer van bloed en zuurstof door de baby vermindert. Ook had het geboortekanaal misschien niet genoeg tijd om breed genoeg uit te breiden voor het hoofd. De beste tijd voor een arts om de baby in de juiste positie te brengen is tussen 32 en 37 weken zwangerschap. Een verscheidenheid aan medische en natuurlijke technieken, waaronder zacht duwen, ontspannen van de baarmoeder door chiropractische zorg en het spelen van geluid op de onderbuik om de baby aan te trekken om te bewegen, kan worden gebruikt om een ​​juiste positionering aan te moedigen. Als de baby nog steeds in stuitligging is wanneer de bevalling begint, zal de arts beslissen of een vaginale bevalling of keizersnede moet worden gedaan. Factoren die de arts zal overwegen zijn de stuitligging van de baby, de grootte en de duur van de baby en of de baby tekenen van verdriet vertoont.