Hoogte & atletische prestaties

Op elk fitnessniveau veroorzaakt verhoogde hoogte een afname van de fysieke prestaties volgens het Amerikaanse volksgezondheidscommando. Op 6.000 voet of meer boven zeeniveau, heeft de lucht minder zuurstof, wat kortademigheid en een verhoogde hartslag tijdens de eerste paar dagen veroorzaakt. Andere problemen die de atletische prestaties kunnen verminderen en mogelijk langer duren zijn verminderd nachtzicht, misselijkheid, slapeloosheid en uitdroging, minder geheugen, aandacht en beoordelingsvermogen en stemmingswisselingen.

Je hersenen onder druk

Reizen naar 6.000 of hogere voeten boven zeeniveau kunnen hoogteziekte veroorzaken, ook bekend als acute bergziekte, in de eerste twee of drie dagen. De verminderde zuurstof in de lucht en dus in je bloed kan ervoor zorgen dat de bloedvaten in de hersenen verwijden, wat hersenenzwelling en soms hoofdpijn veroorzaakt, volgens het Institute for Altitude Medicine. In theorie is druk op de hersenen ook verantwoordelijk voor duizeligheid, vermoeidheid, misselijkheid, koude rillingen, prikkelbaarheid en de andere mogelijke effecten van grote hoogte die een negatieve invloed kunnen hebben op je atletische prestaties.

High Altitude en Cardio

VO2 max is een maat voor de maximale hoeveelheid zuurstof die uw lichaam in één minuut kan opnemen en gebruiken. Fysiek fit mensen hebben een hogere VO2 max dan minder fit mensen, wat hen in staat stelt om cardio sporten sneller en langer uit te voeren. Op 5.000 voet boven zeeniveau moet je VO2 max dicht bij wat het is op zeeniveau zijn. Als je van daar naar boven gaat, daalt je VO2 max met 3 procent bij elke 1000 voet hogere hoogte. Acclimatisatie - je lichaam de tijd geven om zich op een hogere hoogte aan te passen - zal helpen, maar je zult geen cardio-oefeningen kunnen doen in hetzelfde tempo als op lagere hoogten. Het Institute for Altitude Medicine beveelt tien tot twintig dagen acclimatisatie aan voor atleten voordat cardio-oefeningen worden gedaan. Als je aerobicsport beoefent op een hoogte van 12.000 voet of meer, moet je ook eerst acclimatiseren op een lager halverwege de hoogte voordat je aan de top traint.

Acclimatisatie en atleten

Tijdens acclimatisatie , het hormoon erytropoëtine - of EPO - komt vrij en zorgt ervoor dat uw beenmerg meer rode bloedcellen produceert. Dit verhoogt het vermogen van uw bloed om zuurstof naar uw lichaamsweefsels te voeren, maar het proces duurt enkele weken. Het eindresultaat van een verhoogde EPO is verbeterde sportprestaties voor duursporters. Anaërobe sporters die sporten zoals gewichtheffen en sprinten, hebben misschien geen wekenlang acclimatiseren nodig, maar kunnen nog steeds last hebben van een aantal van de langdurige effecten van grote hoogte.

Sleep High, Train Low

Ernstige duursporters gebruiken EPO's om de voorsprong op hun concurrentie te krijgen. Slapen op grote hoogte verhoogt de rode bloedcellen en VO2 max. De meeste, maar niet alle, atleten die op grote hoogte wonen en training op een lagere hoogte ervaren, nemen in snelheid en uithoudingsvermogen toe, volgens een artikel van Edmund R. Burke, Ph.D., directeur van Exercise Science aan de Universiteit van Colorado. Trainingskampen op grote hoogte zijn een van de manieren waarop sommige professionele atleten de EPO-verbeterende voordelen ervaren van hoog slapen en laag trainen. Slapen in een hypoxische tent, die een omgeving creëert die lijkt op grote hoogtes door het zuurstofgehalte in de lucht te verminderen, is een goedkoper, minder tijdrovend alternatief voor het reizen op en neer de bergen.

, , ] ]