De langetermijneffecten van Meth

Methamphetamine is een vorm van het medicijn amfetamine. Meth heeft effecten op het lichaam die lijken op stimulerende geneesmiddelen, wat bij gebruik leidt tot een eerste gevoel van euforie en energie. Hoewel de directe effecten van methamfetamine gebruik tot beloning en plezier kunnen leiden, veroorzaken de langetermijneffecten van het gebruik van dit medicijn vaak onherstelbare schade en in de meest ernstige gevallen de dood.

Gezondheidseffecten

Lange termijn methamfetamine gebruiken verhoogt de hartslag en de lichaamstemperatuur. De snelle toename kan leiden tot een plotselinge beroerte of een hartaanval. Na verloop van tijd kan de constante toename van de hartslag en de lichaamstemperatuur van invloed zijn op de bloeddruk, waardoor er slagaderscheuren, verhoogde bloedvaten en blokkades in de halsslagader ontstaan. Hart- en neurologische schade ontstaan ​​als gevolg van meth-gebruik. Bovendien is het immuunsysteem aangetast omdat het medicijn de afweer van het lichaam afbreekt en het vermogen van het lichaam om infecties te bestrijden vermindert. Leverschade komt ook veel voor bij methamfetamine-gebruikers en kan leiden tot leverziekte, hepatitis en cirrose. Tandziekte door gebrek aan hygiëne en de harde ingrediënten in het medicijn is ook gebruikelijk bij methgebruikers en wordt "meth-mond" genoemd.

Geestelijke gezondheidseffecten

De meest schadelijke gevolgen voor de geestelijke gezondheid van metamfetamine kunnen worden gebruikt onomkeerbaar zijn voor de hersenen. Het National Institute on Drug Abuse (NIDA) meldt dat de methamphetamine-geïnduceerde veranderingen van neurochemische ontwrichting zelfs na twee jaar onthouding van het medicijn in veel gevallen langdurig zijn en blijvend in andere. De bepalende factor is de duur van het gebruik van het medicijn en de hoeveelheid schade die is veroorzaakt tijdens het gebruik. Meth heeft invloed op de afgifte van belangrijke chemische boodschappers in de hersenen die serotonine en dopamine worden genoemd. Het gebruik van het medicijn verhoogt deze chemicaliën door overweldigende hoeveelheden, die in wezen de hersenen overbelasten. Als de initiële high echter is uitgewerkt, zijn deze hersenchemicaliën ver onder normale niveaus uitgeput, wat een invloed heeft op de gemoedstoestand, motivatie, denken en emotioneel welbevinden. Er is ook het langetermijnrisico van metamfetamine-psychose, met symptomen die lijken op paranoïde schizofrenie, zoals hallucinaties, waanbeelden en paranoia.

Sociale disconnecties

Methamphetamine-gebruikers kunnen sociaal zijn, maar eens de ernstiger effecten van langdurig drugsgebruik, is de persoonlijkheid veranderd. De NIDA verwijst naar veel meth-gebruikers als het vertonen van bizar gedrag in hun acties richting anderen, wat leidt tot disconnections in relaties met mensen. Omdat het medicijn primair blijft in het leven van de meth-gebruiker, lijkt de persoon sociaal verbroken, afgeleid en niet in staat zich te verhouden tot mensen die geen methamfetaminegebruikers zijn. Dit kan van invloed zijn op bestaande relaties en op het potentieel om nieuwe relaties aan te gaan. Er is ook een maatschappelijke tol omdat de meth-verslaafde moeite heeft om de werkgelegenheid boven het gebruik van het medicijn te behouden, wat leidt tot een verhoogd risico op wangedrag terwijl de verslaving vordert.