Wat gebeurt er met het dieet als u niet genoeg calorieën eet?

Als u niet genoeg calorieën binnenkrijgt of geen goede voeding krijgt, kan dit verschillende medische gevolgen hebben. In ontwikkelde landen is het probleem van ondervoeding niet zo gewoon, maar het kan nog steeds voorkomen, vooral onder mensen die geen voedsel kunnen betalen, zoals armen, vooral daklozen, en mensen met lichamelijke of psychiatrische stoornissen. Baby's, jonge kinderen en adolescenten kunnen risico lopen op ondervoeding vanwege hun relatief hoge calorie- en voedingsbehoeften. Oudere mensen kunnen deze aandoening ook ontwikkelen als gevolg van veranderde metabolismes.

Definities

Ondervoeding en ondervoeding worden vaak door elkaar gebruikt om te verwijzen naar een tekort aan calorieverbruik. In werkelijkheid duidt ondervoeding echter op een specifieke vorm van ondervoeding. Ondervoeding is een toestand die bestaat wanneer een patiënt een onjuiste hoeveelheid calorieën en voedingsstoffen ontvangt, te veel of te weinig. Ondervoeding duidt op de toestand waarin de patiënt niet genoeg calorieën en voedingsstoffen ontvangt, volgens Lab-tests online.

Bovendien, hoewel mineraal- en vitaminetekorten doorgaans worden geclassificeerd als afzonderlijke, verschillende aandoeningen, gaan ze meestal hand in hand in combinatie met calorie-ondervoeding. Een gebrek aan calorieën gaat vaak gepaard met een tekort aan vitaminen en mineralen.

Oorzaken

Er zijn verschillende mogelijke oorzaken voor ondervoeding geïdentificeerd, zoals opgemerkt door Merck Manual Home Edition. Deze kunnen ziekten of geneesmiddelen omvatten die het vermogen van het lichaam om nutriënten te absorberen of te metaboliseren, een gebrek aan toegang tot voedsel of een radicaal toegenomen behoefte aan extra calorieën.

Ondeugden hebben ook invloed op de calorie-inname. Roken stimuleert het sympathische zenuwstelsel, waardoor het lichaam meer energie verbruikt. Het maakt voedsel minder smakelijk door het gevoel van smaak en geur te verzachten. Alcohol bevat calorieën, ondanks dat het weinig voedingswaarde heeft; daarom vermindert drinken de eetlust. Leverbeschadiging door alcohol verstoort ook de opname van voedingsstoffen.

Symptomen

Meestal is het eerste uiterlijke teken van ondervoeding een daling van lichaamsvet, volgens Medline Plus, een dienst van de National Institutes of Health, of NIH. In ernstige gevallen steken botten uit, wangen lijken hol, haar valt naar buiten en de huid wordt niet elastisch en dun.

Andere symptomen van ondervoeding zijn verlies van eetlust, prikkelbaarheid, niet-reactiviteit, vermoeidheid en het onvermogen om warm te blijven. Patiënten zullen het moeilijk vinden om alledaagse taken te voltooien vanwege zwakte. Ernstigere complicaties kunnen ook optreden, afhankelijk van de ernst van het caloriegebrek.

Complicaties en effecten

Levensbedreigende aandoeningen kunnen zich ontwikkelen wanneer ondervoeding een ernstig niveau bereikt, volgens de British Nutrition Foundation. Deze omvatten kwashiorkor, wat spierverspilling, oedeem en anorexia, en marasmus, of chronische semi-uithongering betreft, wat gepaard gaat met uitgebreid weefsel- en spierverspilling.

Ondervoeding verzwakt ook het immuunsysteem, wat leidt tot nog meer complicaties van infectieuze ziekten. In geval van langdurige calorische deficiëntie kunnen vitale organen zoals de lever, het hart en de longen falen. Totale uithongering, waar helemaal geen voedselinname is, is binnen 8 tot 12 weken dodelijk. Kinderen jonger dan 5 jaar zijn bijzonder kwetsbaar voor de gevolgen van de honger omdat ze een evenredig grotere calorie-inname nodig hebben dan volwassenen.

Behandeling

In de meeste gevallen wordt ondervoeding behandeld met een geleidelijke toename van de calorie-inname, zoals opgemerkt door Merck Manuals Home Edition. Patiënten op verhongeringsniveau moeten hun consumptie zorgvuldig gematigd houden. Zes tot acht kleine maaltijden per dag zijn de norm. Waar mogelijk moeten voedingsstoffen via de mond worden toegediend, maar voor patiënten die geen vast voedsel kunnen verteren, zijn vloeibare supplementen nodig. Deze worden toegediend via het spijsverteringskanaal of intraveneus. Ernstige gevallen van ondervoeding vereisen opname in een ziekenhuis.

, , ] ]