Een lijst met symptomen van zwarte dood

De Zwarte Dood staat algemeen bekend als de pest. Het heeft drie vormen: builenpest, longpest en septicemische pest. De pest begon in de 14e eeuw en heeft miljoenen mensen gedood. Het blijft vandaag een bedreiging in sommige delen van de wereld. Volgens de Mayo Clinic kunnen antibiotica de meeste gevallen van pest nu met succes behandelen. Sommige bureaus hebben te maken met bezorgdheid dat pest door terroristen kan worden gebruikt als wapen.

Bubonic Plague Symptomen

Builpuist is het meest voorkomende type van zwarte dood. Het komt voor wanneer een vlo, besmet met pestbacteriën, het slachtoffer bijt. Het belangrijkste symptoom is gezwollen lymfeklieren, buboes genaamd, die een diameter van 0,4 tot 3,9 inch hebben. Deze zijn te vinden in de nek, oksel of lies en zijn meestal warm en pijnlijk. De getroffen lymfeklieren bevinden zich in de buurt van de vlooienbeet. Andere symptomen zijn koorts, koude rillingen, duizeligheid, hoofdpijn, spierpijn, misselijkheid, braken, intolerantie voor licht, verwarring, diarree, overmatige vermoeidheid en pijn in de armen, benen en rug. Symptomen komen twee tot acht dagen na transmissie voor.

Pneumische plaagsymptomen

Pneumonische (betekent long) pest wordt als gevaarlijker beschouwd dan builenpest. De symptomen zijn: moeite met ademhalen, ernstige hoest, misselijkheid, braken, zwakte, vocht in de longen, hoge koorts en spugen of ophoesten van schuimend bloed. Mensen trekken het samen door lucht in te ademen die is verontreinigd door de hoest van een persoon of dier dat is besmet met pneumonale pestbacteriën. Zowel de builenpest als de septicemische pest kunnen verergeren tot een pneumonische pest; en een persoon met builenpest kan zijn eigen longen hoesten en infecteren, en vervolgens ook een longpest ontwikkelen. De incubatietijd voor longpest is ongeveer twee dagen.

Septicemische plaagsymptomen

Septicemische pest treedt op wanneer het bloed wordt besmet door de pest-veroorzakende bacteriën. Dit wordt verondersteld te gebeuren wanneer een besmette vlo of een dier het slachtoffer dichtbij een bloedvat bijt en de bacteriën zich eerst door de bloedbaan verspreiden in plaats van zich te vermenigvuldigen in een lymfeklier. Septicemische pest kan ook voorkomen als builenpest onbehandeld is. Volgens de Centers for Disease Control and Prevention overweldigen de bacteriën het immuunsysteem en beginnen zich te vermenigvuldigen in de bloedbaan, zich verspreidend door het lichaam. Tekenen van septicemische pest omvatten lage bloeddruk, orgaanfalen, buikpijn, braken, diarree, shock, koorts en shock. De Mayo Clinic zegt dat bloeden van onder de huid of uit de neus, mond of rectum kan optreden. Ook gangreen kan de neus, vingers of tenen raken, waardoor een zwarte, dode en mogelijk vies ruikende huid en weefsel ontstaat. De incubatietijd van septicemische pest varieert van één tot zes dagen.