Niacine en schizofrenie

Niacine, beter bekend als vitamine B-3, speelt een cruciale rol in verschillende cellulaire en metabolische processen, helpt energie uit koolhydraten te extraheren en beschermt tegelijkertijd cellen en weefsels tegen schade. Ongeveer een halve eeuw lang heeft een klein aantal artsen en onderzoekers hoge doses niacine gebruikt om mensen met schizofrenie te behandelen. Hoewel de praktijk controversieel is, beweren voorstanders dat suppletie met hoge niveaus van niacine de symptomen van schizofrenie verlaagt en het emotionele, sociale, cognitieve en beroepsmatige functioneren verbetert.

Hoe het werkt

Voorstanders van niacine voor de behandeling van schizofrenie betogen dat hersen- en metabolisch functioneren van mensen met schizofrenie in gevaar wordt gebracht vanwege disfuncties in de operatie en metabole verwerking die plaatsvindt in hersencellen. Vanwege een genetische kwetsbaarheid voor overmatige oxidatie hebben mensen met schizofrenie hersens die niet efficiënt werken. Onstabiele zuurstofmoleculen, vrije radicalen, circuleren in de bloedbaan en stelen elektronen uit celwanden, DNA en mitochondriën, waardoor de effectiviteit van het neuraal functioneren wordt verminderd. Niacine bevordert verschillende processen die het aantal vrije radicalen verminderen of die mitochondria beschermen. Niacine verhoogt bijvoorbeeld de hoeveelheid van een stof genaamd glutathione, die mitochondriamembranen versterkt. Ook vermindert nacine de ontsteking, een proces waarvan gedacht wordt dat het bijdraagt aan verschillende psychiatrische aandoeningen. Niacine helpt ook om de hersenen te kalmeren, en werkt als het benzodiazepine, door het stimuleren van bepaalde plaatsen in de hersenen die gamma-aminoboterzuur (GABA) -receptoren worden genoemd.

Behandeling

Abram Hoffer, een van de meest algemeen bekende voorstanders van megadosing met niacine en andere vitamines publiceerden experimentele en klinische onderzoeksstudies van de jaren veertig tot de jaren zestig. Hoffer beschreef verschillende studies waarin hij 1,5 tot 6 g niacinamide toediende, samen met traditionele psychiatrische medicijnen, aan schizofrene patiënten voor een periode variërend van drie maanden tot vijf jaar. Hij meldde dat veel patiënten een significante vermindering van hun symptomen hadden. Met behulp van dubbelblinde onderzoeksontwerpen ontdekte Hoffer dat zijn met niacine behandelde patiënten afnamen in hallucinaties en wanen en verbeteringen in de negatieve symptomen van schizofrenie, zoals avolitie, hadden. Niacine-behandelde patiënten hadden 50 procent minder ziekenhuisopnames en hadden statistisch significante verminderingen van de zelfmoordcijfers. Ze functioneerden thuis beter, en velen konden banen krijgen en behouden. Hoewel hij aanvankelijk meldde dat niacine alleen effectief was in de vroege stadia van de ziekte, concludeerde hij later dat toediening van niacine gedurende zeven of meer jaar symptomen bij chronische patiënten kan verminderen.

Orthomoleculaire psychiatrie Controversie

Hoffer en andere wetenschappers, waaronder Nobelprijswinnaar Linus Pauling, ontwikkelden het gebied van de orthomoleculaire psychiatrie. Deze aanpak richt zich op het ontwikkelen van geïndividualiseerde behandelprogramma's die megadoses vitamines, veranderingen in het voedingspatroon en traditionele psychiatrische medicatie combineren. De theorieën en het onderzoek van Hoffer raakten echter in diskrediet onder de reguliere psychiatrische gemeenschap in de jaren zeventig, toen verschillende onafhankelijke onderzoekers zijn bevindingen niet konden repliceren. Hoffer's critici ondervroegen zijn methoden en de veiligheid van het toedienen van megadoses vitamines. Hoffer en zijn collega's kritiseerden op hun beurt hun methoden. Hoffer en enkele anderen blijven megadoses niacine toedienen bij de behandeling van schizofrenie en blijven succes claimen, maar de meeste psychiaters blijven de orthomoleculaire psychiatrie negeren.

Hernieuwde interesse

In het decembernummer van "Medical" Hypothesen, "vraagt auteur Sheila Seybolt of het misschien tijd is om de niacinamidetherapie bij schizofrenie opnieuw te beoordelen. Seybolt suggereert dat niacinamide, indien ingenomen in combinatie met alfaliponzuur (ALA), synergistisch kan werken om oxidatieve stress te verminderen en de mitochondriale functie te verbeteren om de symptomen van schizofrenie te verminderen.

Voorzorgsmaatregelen

Bijwerkingen voor normale doseringen van niacine kan een verhoogde bloedsuikerspiegel, een oncomfortabel blooisensatie, misselijkheid, verhoogde leverenzymen en maagzuur omvatten. Gebruik van megadoses niacine mag alleen worden gedaan onder medisch toezicht. Terwijl doses van minder dan 1.000 mg als veilig worden beschouwd, kunnen hogere doses uw risico op gastritis, leverschade, bloed-urinezuurspiegels en diabetes verhogen. Een arts kan uw status controleren om ervoor te zorgen dat u geen nadelige bijwerkingen krijgt.

, , ] ]