Bijwerkingen van medicijnen met hoge bloeddruk

Geneesmiddelen voor hoge bloeddruk of hypertensie zijn in verband gebracht met meer dan 30 procent vermindering van het risico op hartaandoeningen en beroerte, volgens het National Heart, Lung en Blood Institute. Zoals alle medicijnen kunnen medicijnen met hoge bloeddruk echter bijwerkingen veroorzaken. Lage bloeddruk of hypotensie is een mogelijke bijwerking van een antihypertensivum. Bijwerkingen die uniek zijn voor specifieke bloeddrukmedicatie zijn ook mogelijk.

Diuretica

Diuretica of waterpillen stimuleren de nieren om zout en water uit het lichaam af te geven, wat de bloeddruk verlaagt. Hydrochloorthiazide (microzide), chloorthiazide (Diuril), chloortalidon (Thaliton) en furosemide (Lasix) zijn diuretica die kunnen worden voorgeschreven voor bloeddrukregeling. Omdat ze de waterbalans van het lichaam beïnvloeden, leiden diuretica tot verschuivingen in natrium- en kaliumspiegels. Zowel hypokaliëmie, of lage kaliumspiegels, en hyponatriëmie, of lage natriumgehaltes, zijn mogelijk. Hypokaliëmie komt vaker voor en kan spierkrampen en zwakte veroorzaken. Bloedwerk wordt meestal op regelmatige basis gedaan om elektrolytniveaus en nierfunctie te controleren. Diuretica kunnen soms ook leiden tot jichtklachten bij mensen met een voorgeschiedenis van de aandoening. De dosis diureticum kan worden aangepast om het risico op toekomstige jichtaanvallen tot een minimum te beperken.

Beta Blockers en calciumantagonisten

Beta-blokkers en calciumantagonisten werken rechtstreeks op het hart en de bloedvaten om de bloeddruk onder controle te houden. Atenolol (Tenormin), Labetalol (Trandate) en Bisoprolol (Zebeta) zijn bètablokkers die vaak worden gebruikt om hoge bloeddruk te behandelen. Vermoeidheid en depressieve stemming zijn potentiële bètablokker bijwerkingen. Impotentie is ook mogelijk. Deze bijwerkingen kunnen soms worden gecompenseerd door het veranderen van de dosis of het tijdstip waarop de medicatie wordt ingenomen. Bètablokkers kunnen ook leiden tot een trage hartslag, evenals de calciumantagonisten verapamil (Isoptin, Covera-HS) en diltiazem (Cardizem, Cartia XT). Dientengevolge moeten bètablokkers over het algemeen niet met verapamil of diltiazem worden ingenomen, omdat dit duizeligheid en flauwvallen kan veroorzaken.

Angiotensine-converterende enzymremmers

Angiotensine-converterende enzymremmers of ACEI's en angiotensine receptorblokkers, bekend als ARB's, voorkomen dat een hormoon, renine genaamd, de bloeddruk verhoogt. ACEI's en ARB's die vaak worden gebruikt voor hoge bloeddruk zijn lisinopril (Zestril, Prinivil), enalapril (Vasotec), valsartan (Diovan) en olmesartan (Benicar). ACEI's kunnen leiden tot een aanhoudende, droge hoest. De hoest verdwijnt zodra het medicijn is gestopt en komt niet voor bij het gebruik van ARB's. Als u zwanger bent en een ACEI of ARB neemt, raadpleeg dan onmiddellijk uw arts, want deze geneesmiddelen zijn giftig voor de zich ontwikkelende foetus. Angio-oedeem, of ernstige zwelling, is een zeldzame bijwerking van ACEI's en, in mindere mate, een neveneffect van ARB's. Er wordt gedacht dat de afgifte van eiwitten die vochtophoping en zwelling bevorderen bijdragen aan angio-oedeem. Angio-oedeem kan elk lichaamsdeel aantasten, maar wanneer het de lippen, tong of luchtweg betreft, kan dit een levensbedreigende noodsituatie zijn. Als angio-oedeem wordt vermoed, moet het betreffende medicijn onmiddellijk worden stopgezet.

Alpha Agents

Medicijnen die de alfa-receptoren in de hersenen en bloedvaten beïnvloeden en helpen om de bloeddruk te reguleren omvatten clonidine (Catapres), doxazosine ( Cardura, Cardura XL), prazosine (Minipress) en terazosine (Hytrin). Clonidine kan vermoeidheid en een droge mond veroorzaken. Bovendien moet clonidine niet abrupt worden gestopt, omdat dit gevaarlijke bloeddrukverlagingen kan veroorzaken - wat bekend staat als rebound-hypertensie. Doxazosine, prazosine en terazosine kunnen leiden tot hoofdpijn, hartkloppingen en duizeligheid. Deze medicijnen moeten in het algemeen worden gestart met lage doses om duizeligheid te minimaliseren en het risico van flauwvallen te verminderen.

, , ] ]