Perifere weerstand tijdens inspanning

Perifere weerstand verwijst naar de weerstand van bloedvaten voor de bloedstroom. Volgens de San Diego State University wordt er tijdens het rusten weinig bloed afgeleverd aan niet-werkende spieren vanwege arteriole vernauwing. Wanneer spieren echter actief worden tijdens het sporten, kan er meer bloed passeren doordat de arteriolen uitzetten. Deze open en sluitende of perifere weerstand verandert enigszins met het type en de intensiteit van de oefening.

Voer ritmische aërobe oefeningen uit zoals rennen om perifere weerstand te verminderen, volgens San Diego State University. Dit gebeurt omdat de arteriolen het dienen van de spier op het werk dilate om de bloedtoevoer naar de spieren te verhogen. Volgens de Universiteit van Washington kan de bloedstroom tot 20 keer toenemen als een spieroefening.

Voer tragere anaërobe oefeningen uit zoals gewichtheffen om de perifere weerstand te vergroten. Volgens de San Diego State University, wanneer spieren samentrekken vertragen ze of stoppen ze de bloedstroom door de weefsels totdat ze weer ontspannen zijn. Daarom neemt tijdens de samentrekkingsperiode die veel sterker is in anaërobe oefening, de perifere weerstand toe.

Voer een lange, aanhoudende contractieoefening uit, zoals een isometrische oefening om de hoogste perifere weerstand te ervaren. Een isometrische oefening zoals overbruggen vereist bijvoorbeeld dat je een positie vasthoudt met spieren die tot een minuut samengetrokken zijn. Tijdens deze contractieperiode is de perifere weerstand erg hoog omdat de contractie vertraagt en de bloedstroom naar de spieren op het werk bijna stopt.

, , ] ]